Με την ψήφιση του εφαρμοστικού Νόμου συστήθηκε μια ανώνυμη εταιρία ξένων συμφερόντων (ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε) η οποία αναλαμβάνει όλα, μα όλα τα περιουσιακά στοιχεία του κάποτε ελληνικού κράτους. Δεν θα πληρώνει κανένα φόρο αλλά θα εκμεταλλεύεται τα έσοδα από αρχαιολογικούς χώρους, παραλίες, ορυκτό πλούτο (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό, ουράνιο), δημόσιες επιχειρήσεις, δημόσια κτίρια κτλ., τα οποία θα πηγαίνουν κατευθείαν στους Δανειστές μας.
Παρατηρητές των ∆ανειστών θα ελέγχουν και θα αναφέρουν στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ. Έχουν το δικαίωμα να εισηγηθούν το ξεπούλημα, με συγχωρείτε, την παραχώρηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης ήθελα να πω, οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου σε όποιον επιθυμούν. Αναρωτιέμαι. Η αστυνομία και ο στρατός πού θα ανήκουν αύριο και από ποιον θα παίρνουν εντολές; Επίσης, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα βρεθεί ένας υψηλόβαθμος Τούρκος σε θέση παρατηρητή του Ταμείου να επηρεάζει αποφάσεις που άπτονται των κυριαρχικών (αστεία ακούγεται πια αυτή η λέξη) μας δικαιωμάτων;
Οι «Έλληνες» πολιτικοί έγιναν συμμέτοχοι – συνένοχοι στο μεγαλύτερο ανθελληνικό έγκλημα όλων των εποχών και αναρωτιέμαι: Τι μπορεί κάποιος να έχει τάξει σε αυτούς που ψήφισαν «ΝΑΙ» σε αυτόν τον εφαρμοστικό Νόμο, τι που να ξεπερνά σε αξία αυτό με τη μεγαλύτερη αξία απ' όλα; Την εθνική ανεξαρτησία, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, τη συλλογική και ατομική αξιοπρέπεια.Και έπειτα αναρωτιέμαι κι άλλο. Αν ο αγανακτισμένος κόσμος επιτάξει την Ακρόπολη, το Ταμείο τι θα κάνει; Πώς θα την εκμεταλλεύεται; Πόσα χημικά θα ρίξουν ακόμα; Εκτός κι αν πρέπει να φοβόμαστε ότι στο επόμενο επεισόδιο θα βγει και ο ευρωστρατός στους ελληνικούς δρόμους. Δήθεν για τήρηση της τάξης. Κάποια ειρηνευτική αφορμή θα βρουν. Η οικονομική υποδούλωση, τους είναι άραγε αρκετή;
Η παλιά Ελλάδα αντικαθίσταται από μια ανώνυμη εταιρία. Μέτοχοί της δεν θα είναι οι Έλληνες αλλά οι δανειστές μας; Μείναμε μόνοι στο δρόμο να παλεύουμε με τραπεζικά θηρία και κολοσσιαίους διεθνείς οργανισμούς. Οι πολιτικοί, μας πρόδωσαν. Καιρό τώρα. Μακάρι να μπορούσαμε να τους κατηγορήσουμε για άγνοια, για ανικανότητα, για βλακεία ακόμα. Κι όμως. Ξέρουν. Δεν μπορεί να μην ξέρουν τι κάνουν.
Όσους εφαρμοστικούς και να ψηφίσουν όμως, αν δεν τους αφήσουμε ήσυχους (τους δανειστές και τους παρατρεχάμενούς τους), χρήματα από αυτή την ιστορία δε θα βγάλουν. Ας μην τους αφήσουμε λοιπόν ήσυχους ποτέ. Τον φοβούνται το δρόμο γιατί είναι ο μόνος που τους αντιστέκεται. Τον φοβούνται γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να ακυρώσει το Νόμο στην υλοποίησή του. Γιατί αν γι΄ αυτούς η εταιρία «Ελλάδα ΑΕ» είναι ανώνυμη, για μας είναι προσωπική. Υπόθεση προσωπική.
Όπως προσωπική υπόθεση θα κάνουμε τη διάλυσή της αρχικά - και την επανασύσταση του ελληνικού Κράτους.
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
