Δεν βλέπουν τι γίνεται στη γειτονιά μας, στο απέναντι σπίτι; Βλέπουν. Αλλά νομίζουν ότι θα αποφύγουν την έκρηξη, λοβοτομώντας τους εγκεφάλους των εργαζομένων μέσω της άγριας προπαγάνδας των καθεστωτικών ΜΜΕ και των δημοσιογράφων τους. Εκφοβίζουν με εξοντωτικές ποινές το κίνημα «Δεν πληρώνω». Ασκούνται στην αντιμετώπιση του πλήθους και των εξεγέρσεων. Παίρνουν τα μέτρα τους έναντι της κοινωνίας, νομίζοντας ότι αυτοί θα τη γλιτώσουν. Φευ, όμως.
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να συγχέει την «ανομία των πάνω», των πάμπλουτων, που φοροδιαφεύγουν και φοροαποφεύγουν, που λυμαίνονται τα κρατικά και κοινοτικά κονδύλια, με την «ανομία των κάτω», των φτωχών που δεν πληρώνουν το πανάκριβο εισιτήριο(δεν αρνούνται να πληρώσουν, αλλά διεκδικούν να πληρώνουν ένα λογικό ποσό). Αυτό το σκόπιμο ή μη μπέρδεμα του πρωθυπουργού σχετικά με την ανομία και την επίκληση της «τάξης και της ηθικής» δεν περνά πλέον, στο βαθμό που σημαίνουν τάξη και ηθική για τους «κάτω» και ανηθικότητα και αταξία για τους «πάνω».
Αυτά, παρά την κυβερνητική προπαγάνδα της ραδιοτηλεόρασης, δεν περνούν. Απέναντι στο μπάζωμα των εγκεφάλων που επιχειρούν τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης αναπτύσσεται ένα πανίσχυρο αντίπαλο δέος, το κίνημα στο διαδίκτυο. Συμβαίνει στις ΗΠΑ, συμβαίνει προπάντων στις χώρες της βόρειας Αφρικής και βοηθά αποτελεσματικά την εξανάσταση των λαών. Προσοχή, όχι απλώς το διαδίκτυο, αλλά το διαδίκτυο συνδεδεμένο με την πλατεία Ταχρίρ, με το «δρόμο»(με την παραδοσιακά αγωνιστική αλλά και την επικοινωνιακή έννοιά του).
\Μόνο ο «δρόμος» μπορεί να αντιπαρατεθεί στην τρίτη(σ.σ. όχι στην τέταρτη πια) διάσταση της εξουσίας, όπου μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνονται και οι σχέσεις αθέμιτης κυριαρχίας. Μόνο η εξανάσταση, όπως στην Αίγυπτο αυτή τη στιγμή, μπορεί να αντιπαρατεθεί στην «αόρατη» παραγωγή της άγνοιας, όπως και του παραπλανάν εκ μέρους της εξουσίας, αλλά κυρίως στην αναπαραγωγή της εξουσίας τόσο στο μυαλό όσο και το «σώμα» των εξουσιαζόμενων, των «κάτω».
Μόνο ο «δρόμος» σε συνδυασμό με το διαδίκτυο μπορεί να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων και να ανατρέψει την κυρίαρχη «κατασκευή» των προτιμήσεων που διαμορφώνουν την εκούσια συμμόρφωση ή υποταγή των εργαζομένων στην αθέμιτη κυριαρχία των ισχυρών. Γενικά, η άσκηση αθέμιτης κυριαρχίας παρατηρείται κυρίως στο συμβολικό πεδίο της επικοινωνίας, των ιδεών, των πεποιθήσεων και της κατήχησης (βιομηχανία της συνείδησης μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ). Εδώ διαμορφώνεται η εκούσια συμμόρφωση των «κάτω» ακόμα και για το βιασμό τους!
Μέσω του ελέγχου της πληροφόρησης, των μέσων μαζικής επικοινωνίας και της κοινωνικοποίησης, ελέγχονται τόσο οι σκέψεις όσο και οι επιθυμίες, επιβάλλοντας σε «κάποιους» τις επιθυμίες, που η εξουσία θέλει να έχουν. Η αυτοεγκατάλειψη, η αδράνεια και η αποπολιτικοποίηση μπορεί να είναι αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας. Υπ’ αυτή την οπτική έχουμε μία εκούσια συμμόρφωση και ενδεχομένως και μία συνέργια καταπιεστών και καταπιεζόμενων. Και όπως σημειώνει ο Αμάρτυα Σεν «οι πιο κραυγαλέες μορφές ανισοτήτων κι εκμετάλλευσης διαιωνίζονται στον κόσμο χάρη σε συμμαχίες (της εξουσίας) με στερημένους κι εκμεταλλευόμενους».
gpapaso