του Γιωργου χ.Παπασωτηριου
Ο δημοσιογράφος επιμένει στο ιδιωτικό κυβερνητικό τηλεοπτικό κανάλι πως υπάρχουν και «θετικά πράγματα» στην πολιτική της κυβέρνησης, θεωρώντας ήσσονος σημασίας ότι οι άνεργοι νέοι είναι πάνω από 33%. Όλα, λοιπόν, είναι θέμα… ψυχολογίας. Αυτό επιχειρεί να «περάσει» η προπαγάνδα της κυβέρνησης: Η πείνα είναι ψυχολογικό φαινόμενο! Σ’ αυτή τη λογική κινούμενος ο υπουργός «Προστασίας» κάλεσε από το βήμα της Βουλής τους νέους «να αφοπλιστούν. Να αφήσουν τη βία. Γιατί η ζωή είναι δική τους»!
Ο υπουργός μίλησε ακόμη και για ελπίδα την οποία η νέοι απεμπολούν. Ποια ελπίδα εννοεί; Άγνωστο. Πάντως, η κυβέρνηση φαίνεται πως ακολουθεί την αμερικανική ψυχογραφική προσέγγιση σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι διακρίνονται σε αισιόδοξους και απαισιόδοξους, σ’ αυτούς «που τα βλέπουν όλα μαύρα» και σε όσους σκέφτονται θετικά, παραβλέποντας τις κοινωνικές ανισότητες και αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα μέσω ποσοτικών δεικτών που τροφοδοτούν μια ορισμένη και προ πολλού απομυθοποιημένη ιδέα της Προόδου, όπου το μέλλον προοιωνίζεται πάντα ευοίωνο. Εν προκειμένω είναι εδραιωμένη η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει ανεργία αλλά… απαισιοδοξία, ότι η υπόθεση της κατασκευής του «πύργου της ευτυχίας» του καθενός εξαρτάται από τη βούλησή του!
Αλλά γιατί αυτή η αναφορά του υπουργού «Προστασίας» στους νέους; Γιατί όλο και περισσότεροι νέοι προσχωρούν στις τάξεις των αντιεξουσιαστικών και τρομοκρατικών ομάδων. Αυτό υμβαίνει γιατί οι νέοι δεν έχουν άλλο τρόπο πολιτικής έκφρασης της οργής τους. Εν προκειμένω, η βία αποκαθιστά ένας είδος κοινωνικής ισορροπίας, αφού συνιστά τη μοναδική κοινωνική και πολιτική διέξοδο των νέων. Τι προτείνει η καθεστηκυία τάξη άραγε; Υπάρχει σήμερα άλλος τρόπος πέραν της βίας στο στημένο παιγνίδι της λεγόμενης δημοκρατίας μας; Μπορεί να βρεθεί η χαμένη αρμονία; Όχι όσο ισχύουν οι κανιβαλικές κοινωνικές σχέσεις, όσο υπάρχουν τα «μέτρα» που μας τρώνε τη ζωή και όσο ένα αυταρχικό κανονιστικό πλαίσιο προστατεύει το κενό και αφαιρεί κάθε ελπίδα νέων και μη.
Κανιβαλισμός των ανθρώπων στην Ελλάδα της ανεργίας και των λουκέτων, κανιβαλισμός της φύσης σ’ ολόκληρο κόσμο. Το βλέπουμε στην Ιαπωνία, όπου η ιδιωτική εταιρία που κατέχει τα πυρηνικά εργοστάσια απέκρυψε το μέγεθος της βλάβης στους αντιδραστήρες σύμφωνα με τον ίδιο τον Ιάπωνα πρωθυπουργό. Για τις αστοχίες των εργοστασίων είχαν γίνει παρατηρήσεις από το 2008(πηγή Wikileaks). Το ίδιο ισχύει και με τα πυρηνικά εργοστάσια στη Βρετανία(7SNA και 4SNLE), τα οποία σύμφωνα με έκθεση ειδικών της κυβέρνησης του Λονδίνου είναι «εν δυνάμει ευάλωτα»! Για τα πυρηνικά εργοστάσια ειρηνικών ή στρατιωτικών σκοπών άλλων χωρών δεν γνωρίζουμε τίποτα καθώς υπάρχει απόλυτη μυστικότητα.
Αποδεικνύεται εντέλει ότι οι νέες τεχνολογίες συνδεδεμένες με την οικονομία, δηλαδή το κέρδος, προκαλούν την απομείωση της βιόσφαιρας γεγονός που απειλεί τόσο τη ζωή όσο και τον πλανήτη ολόκληρο. Αυτή η στέρηση της ελπίδας και ο κίνδυνος καταστροφής του πλανήτη οδήγησαν στο ξεσηκωμό των νέων τη δεκαετία του 1960. Αυτό φοβούνται και σήμερα οι κατεστημένες ελίτ…
gpapaso