Από το Donegal στην Algarve και έως τους δρόμους της Αθήνας, οι ψηφοφόροι στην «περιφέρεια» της Ευρώπης, όπως τους αποκαλούν περιφρονητικά οι οικονομολόγοι, σιγά σιγά ξυπνούν σε μια όντως αφυπνιστική αλήθεια – βρίσκονται αντιμέτωποι με χρόνια λιτότητας, επιπλέον περικοπές μισθών, απώλειες θέσεων εργασίας και διαμελισμένες δημόσιες υπηρεσίες που δεν θα τους βγάλουν από την οικονομική κρίση. Στην πραγματικότητα, με το να οδηγούνται οι οικονομίες τους σε όλο και βαθύτερη ύφεση, τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα. Ο πόνος θα μπορούσε να φέρει μόνο περισσότερο πόνο.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις της λιτότητας πάντως θα είναι πολύ σοβαρές και ίσως η καθιέρωση μίας ανεξάρτητης επιτροπής ελέγχου θα ήταν μία καλή αρχή. Ο χρόνος τελειώνει και η Ευρώπη έχει δύο επιλογές. Μπορεί να συνεχίζει να οδηγεί τις οικονομίες της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας βαθύτερα στην κρίση ή μπορεί να αποδεχθεί ότι τα χρέη τους πλέον δεν είναι πλέον βιώσιμα και να θέσει επί τάπητος το θέμα της οργανωμένης χρεοκοπίας τους.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...