Για ποιον πατριωτισμό, συνεπώς, μιλάμε; Το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Αντιθέτως, διαχέεται παντού, από τα νησιά Κέιμαν μετακομίζει στα νησιά Βανουάτου, δρώντας απολύτως πειρατικά. Μάλιστα, αφού επωφελείται από τις διάφορες χώρες, απομυζώντας επιδοτήσεις και κονδύλια, στη συνέχεια καταφεύγει στους φορολογικούς παραδείσους για να αποφύγει τη φορολογία! Κι όπως μεταναστεύει το χρήμα, αλλάζοντας πατρίδα, μεταναστεύουν και οι εργαζόμενοι. Μόνο που οι τελευταίοι δεν γίνονται αποδεκτοί με τον ίδιο ενθουσιασμό στις χώρες υποδοχής, όπως ο Arnault στο Βέλγιο.

Μαθαίνουμε δε ότι δεκάδες ελληνόπουλα που κατέφυγαν στη μακρινή Αυστραλία προκειμένου να βρουν εργασία, έχουν συλληφθεί και βρίσκονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Η Ελλάδα της μετανάστευσης, η Ελλάδα του 1960 επιστρέφει. Η διαφορά είναι ότι σήμερα δεν φεύγουν ανειδίκευτοι νέοι, αλλά πτυχιούχοι, νέοι με υψηλή εξειδίκευση. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει «Χρυσή Αυγή» ή Κου Κλουξ Κλαν στην Αυστραλία, αλλά είναι βέβαιο ότι τα ελληνόπουλα υφίστανται τον εξευτελισμό και τα μαρτύρια κάθε ξεριζωμένου, κάθ’ ενός που είναι παράνομος, χωρίς χαρτιά, αόρατος.

Αυτό θα πρέπει να το μάθουν και να το σκεφτούν αυτοί που επικροτούν την αντιποίηση αρχής των ταγμάτων εφόδου, του παρακράτους της Χρυσής Αυγής. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν αυτεπαγγέλτως τα όργανα της πολιτείας και της δικαιοσύνης, πριν το φαινόμενο λάβει τα χαρακτηριστικά, όχι μόνο κάποιας «νύχτας των κρυστάλλων», αλλά ενός αιματηρού κοινωνικού εμφυλίου.