Οι πρώτες ανακοινώσεις έγιναν σήμερα σε Ρωσία και Σερβία, η οποία Σερβία αναλαμβάνει το ρόλο που της έταξε ο βασανισμένος σερβικός λαός: Εθνικά κυρίαρχη χώρα, εθνοκεντρική πολιτική και στήριξη από τον φυσικό της σύμμαχο την Ρωσία.

Η οποία ακόμα και το μακρινό 1999 είχε προσπαθήσει να την βοηθήσει, αλλά με φτωχά αποτελέσματα: Ο στόλος δεν ήταν σε κατάσταση να αποπλεύσει από την Μαύρη Θάλασσα, αρκέστηκε μόνο στην κινητοποίηση των αλεξιπτωτιστών οι οποίοι βέβαια κατήγαγαν μια μεγάλη νίκη καταλαμβάνοντας πρώτοι το αεροδρόμιο της Πρίστινα, αλλά ήταν μια νίκη περισσότερο συμβολική αφού σε μερικές ημέρες αναφκάστηκαν να το παραδώσουν στους Βρετανούς.

Το 2012, όμως δεν είναι 1999: Η Σερβία έχει σταθεί στα πόδια της και η Ρωσία θυμίζει όλο και περισσότερο την πάλαι ποτέ υπερδύναμη, ειδικά στην περιφέρειά της.

Η κατασκευή του σερβικού μέρους του South Stream, θα αρχίσει τον Δεκέμβριο του 2012,ανακοίνωσε πριν λίγες ώρες ο πρόεδρος της Σερβίας Τομισλάβ Νίκολιτς σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.

Παράλληλα, προσκάλεσε επίσημα τον επικεφαλής του ρωσικού κράτους να παρασταθεί στη τελετή της έναρξης της κατασκευής, ο οποίο ήδη την αποδέχθηκε και τον Δεκέμβριο οι δύο μεγάλες δυνάμεις της Ορθοδοξίας θα επισφραγίσουν σε μία ιστορική τελετή την στρατηγική επανασύνδεσή τους, για πρώτη φορά μετά το σχίσμα Τίτο-Στάλιν και σε ένα τελείως διαφορετικό δημοκρατικό περιβάλλον και στις δύο χωρες.

Ταυτόχρονα στην άλλη άκρη της Μαύρης Θάλασσας τον Δεκέμβριο, ξεκινά η κατασκευή του θαλάσσιου μέρους του αγωγού στην περιοχή της Ανάπα στα ρωσικά παράλια. Ο αγωγός θα περάσει μέσα από την τουρκική ΑΟΖ, θα φτάσει στην Βουλγαρία και από εκεί στην Σερβία, στην Κροατία και είτε υποθαλάσσια στην Ιταλία είτε μέσω Σλοβενίας.

"Όλοι μαζί κι ο ψωριάρης (σ.σ.: η Ελλάδα) χώρια" που λέει ο σοφός λαός. Καταδικασμένοι για να μιλάμε σε εξίσου καταδικασμένα ενεργειακά project επιπέδου Nabucco ή το έτερο φιάσκο ITGI ή το επαρχιακού επιπέδου ΤΑΡ με κύριο εταίρο την ... Αλβανία!

Ένα μεγάλο ερώτημα είναι γιατί οι δυτικοί και κυρίως οι ΗΠΑ έδωσαν τεράστιο αγώνα κατά του South Stream αφού ήταν στο τέλος ήταν βέβαιο ότι λόγω της σημασίας του προγράμματος ούτε και ο δορυφόρος των ΗΠΑ, η Βουλγαρία, θα μπορούσε να αρνηθεί την κατασκευή του από την στιγμή που εξαρτάται κατά 90% από την εισαγωγή ρωσικού φυσικού αερίου.

Και αν η Βουλγαρία αρνιόταν είναι βέβαιο ότι θα περνούσε από την Ρουμανία. Μια πληροφορία, περισσότερο σε επίπεδο φήμης, αφού καμία πλευρα δεν την επιβεβαιώνει είναι ότι η Ρωσία θα απαιτήσει από τις χώρες που θα περνά ο South Stream να υπάρχει ειδικό σώμα φύλαξης του αγωγού. τουλάχιστον στα κομβικά σημεία. Δηλαδή εκτός από το ρωσικό αέριο, ο South Stream φέρνει και τους Ρώσους "συμβούλους". Μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας είχαν αποτέλεσμα οι πιέσεις του και βέβαια συνεπεσαν με την έλευση στην εξουσία του Γ.Παπανδρέου...

Στην περίπτωση της Ελλάδας τόσο αυτό, όσο και ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης θα τοποθετούσαν μια ρωσική ένοπλη δύναμη μεταξύ Ελλάδς και ΤΟυρκίας, δύο ΝΑΤΟϊκών κρατών και αυτό προκαλούσε κρύο ιδρώτα στην Ουάσιγκτουν. Και κάπου εκεί αναλαμβάνει ο ειδικός απεσταλμένος και στενός φίλος και σύμβουλος του Γ.Παπανδρέου, Άλεξ Ρόντος, να παίξει το γνωστό παιχνίδι και σε αυτή την περίπτωση

Το βέβαιο είναι ότι παρουσιάστηκε για την Ελλάδα μια ιστορική ευκαιρία να αλλάξει την μοίρα της (το μοναδικό επίτευγμα της κυβέρνησης Καραμανλή) και την έχασε. Ή της την στέρησαν...

Πηγη