Οι κρυάδες είναι επαναλαμβανόμενες συσπάσεις μέρους ή ολόκληρου του σώματος οι οποίες γίνονται σε ακούσια βάση και συνοδεύονται από το αίσθημα ψυχρότητας ή κρύου.

Το σύμπτωμα μπορεί να εκλύεται κατά την διάρκεια επιτέλεσης μιας κίνησης, κατά την διάρκεια στάσης του σώματος ή κατά την διάρκεια της προσπάθειας διατήρησης μιας θέσης, να αφορά μικρή ή μεγαλύτερη περιοχή του σώματος, να συνοδεύεται ή όχι από ωχρότητα, πυρετό, ποικίλες παραισθησίες, μυρμηγκιάσματα, μουδιάσματα, πόνο.

Το σύμπτωμα αποτελεί φυσιολογική αντίδραση των ιστών με στόχο την αύξηση της ικανότητας αντιμετώπισης επιτιθέμενου βλαπτικού παράγοντα ή παθολογικό φαινόμενο στα πλαίσια βλάβης ή διαταραχής της λειτουργίας ιστών μυών δέρματος αρθρώσεων ή νεύρων. Σε αρκετές περιπτώσεις ο μηχανισμός είναι μεικτός.

Στην πρώτη κατηγορία διαταραχών οι πιο κοινοί εκπρόσωποι είναι το άγχος και το ρίγος κατά την διαδικασία αύξησης της θερμοκρασίας του σώματος στις λοιμώξεις με την έκκριση πυρετογόνων ουσιών και την ανύψωση του θερμορυθμιστικού κέντρου.

Στη δεύτερη κατηγορία διαταραχών χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι είναι τα νευρολογικά νοσήματα, οι ορμονικές διαταραχές, τα μεταβολικά νοσήματα, οι τροφικές διαταραχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις εθισμού σε ουσίες ή φάρμακα, η απόσυρση των ουσιών αυτών εκλαμβάνεται λανθασμένα ως απειλή από τον οργανισμό με αποτέλεσμα την ανάπτυξη κρυάδων. Κατά την διαδικασία διακοπής του καπνίσματος, οι κρυάδες είναι σύνηθες σύμπτωμα σε ορισμένους ευαίσθητους οργανισμούς. Το σύμπτωμα από μόνο του δεν είναι επικίνδυνο. Αρκετές φορές "φυσιολογικές" καταστάσεις όπως η εμμηνόπαυση και η κούραση ευρίσκονται στην ρίζα του συμπτώματος.

Ωστόσο η σωστή παθολογική εξέταση είναι αναγκαία προς αποκλεισμό και θεραπεία υποκείμενου επικίνδυνου παθολογικού παράγοντα. Κατά την ιατρική εξέταση θα διαπιστωθεί εάν υπάρχουν αντικειμενικώς διαπιστούμενες αισθητικές διαταραχές, ελλείμματα νευρολογικού τύπου, τοπικές διαταραχές αιμάτωσης, επίθεση λοιμογόνου παράγοντα.