Ήθελα να ‘ξερα για ποιο λόγο κάθονται και αυτοί… οι λίγοι τέλος πάντων που κάθονται στην Ελλάδα. Αγγλικά μάθαμε, να είναι καλά το υπουργείο παιδείας. Γιατί δεν πάμε παραέξω να ζήσουμε; Κάθε μέρα μέσα σε αυτό το χάλι… Γιατί;

Γιατί καθόμαστε και δεν φεύγουμε; Γιατί γυρνάμε πίσω όσοι γυρνάμε; Πείτε μου ποιος δεν έχει αγανακτήσει με τα όσα συμβαίνουν; Ποιο δημόσιο; ποια κυβέρνηση, ποια δημοκρατία… ;

Οι δάφνες της αρχαιότητος μας έχουν μείνει να καθόμαστε όλοι μαζί από πάνω τους. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο. Όση περηφάνια μου έμεινε την ξόδεψα να λέω στο τι είπε ο Πλάτωνας, ο Αισχύλος και όλοι οι αρχαίοι πάνσοφοι προγονοί μας! Βρίσκω που και που το κουράγιο και περηφανεύομαι για λέξεις που είπε ο Νίτσε για την Ελλάδα για λέξεις που ειπώθηκαν από ξένους για την Ελλάδα… Όλοι όμως μιλάνε για την αρχαία Ελλάδα όχι για το σημερινό κομμάτι γης που αντιστέκεται με νύχια και με δόντια, να παραμείνει να ονομάζετε ΕΛΛΑΔΑ!

Κανείς πλέον δεν μιλάει για την σημερινή Ελλάδα… πάλι καλά δηλαδή που μας τσιγκλάνε οι κερδοσκόποι και μας θυμίζουν ότι είμαστε, κατά καιρούς Έλληνες. Περισσότερο σάπιο άνθρωπο, από τον Έλληνα δημόσιο υπάλληλο δεν έχω δει. Εντάξει υπάρχουν και εξαιρέσεις … στανταράκι… βρε για να μπεις στο δημόσιο είσαι καλό κουμάσι και του λόγου σου… Αν μη τι άλλο σίγουρα είσαι χωμένος βολεμένος. Ναι, ναι όλοι με τα σπαθιά τους τρούπωσαν και όλοι στο τμήμα που δουλεύουν, είναι διαφορετικά τα πράγματα, δεν είναι σαν το άλλο το τμήμα της δίπλα περιοχής… α παπα… !! Ωραίες νοοτροπίες…

Φυσικά οι πολίτες τραβάνε όλη την ταλαιπωρία το άγχος τα νευρά την κούραση.
Αλλά, Επιτέλους, ας γράψω και κάτι καινούριο, ας γράψω και κάτι που δεν το ξέρετε… Λοιπόν … Δεν Γίνετε … κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια δεν έχει αλλάξει και δεν θα αλλάξει… Ταλαιπωρία τράβαγε ο Παππούς μου το ίδιο και ο Πατέρας μου… ταλαιπωρία θα τραβήξω και εγώ… Ταλαιπωρία, για να αφήσουν κάτι στα παιδιά τους… ταλαιπωρία για να αφήσω κάτι στα παιδιά μου. Ζόρι που το τραβάμε χρόνια τώρα…! Με την κυριολεκτική αλλά και με την μεταφορική άποψη.

Ένα κείμενο χωρίς ουσία και χωρίς κάτι καινούριο να πει. Το μόνο που θέλω να κρατήσετε τίμιοι αναγνώστε μου είναι η παρακάτω ερώτηση… Γιατί δεν έχουμε φύγει ακόμα, τι μας κρατάει;

Και επειδή δεν μπορώ να το τελειώσω με αυτό τον τρόπο το κείμενο μου… θα δώσω την προσωπική μου άποψη… Δεν φεύγουμε γιατί κατά βάθος βλέπουμε τις δυνατότητες, επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα, της βελτίωσης και λέμε… κι αν βελτιωθούν τα πράγματα… κοίτα ομορφιές που έχει για να βλέπω κάθε πρωί που ξυπνώ… κοίτα ήλιο που έχει να με λούζει… κοίτα θάλασσα που έχει να με δροσίζει… κοίτα βουνά που έχει νε με κρύψει… κοίτα ιστορία που έχει να με μορφώσει… κοίτα ανθρώπους που έχει να με συντροφέψουν… κοίτα χώμα που έχει να με θάψει.


azer-zeki

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...