Clicking moves left

Να μπορείς να πεις ''Έτσι είναι η ζωή ''

της Αννίτα Λουδάρου Νοσταλγούμε τη ζεστασιά του σπιτικού μας, και την ίδ [...]

Βαρέθηκα!

της Μαρίας Νομικού Βαρέθηκα… Σιχάθηκα… Κάποτε έλεγα να μείνω εδώ και να π [...]

Στης σκέψης τα βαθιά…

της Δήμητρας Καραγιάννη Μια και μιλάμε σήμερα για Παγκόσμια ημέρα σκέψη [...]

Ορίζοντας

Δεν είναι τυχαίο που το τελευταίο διάστημα έχω πάρει τα βουνά και τους λόφο [...]

Δεν μπορείς να ζήσεις άλλο εδώ;

Της Αννίτας Λουδάρου Μην κοιτάς τριγύρω. Μην ακούς πως σ΄εκείνο το κο [...]

Clicking moves right
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 Financial Times Στην Ευρώπη η λέξη «μεταρρύθμιση», αν και ακούγεται πλέον παντού, είναι παραπλανητ [...]

Στη δημιουργία ειδικού site στο οποίο θα αναρτώνται όλοι οι πλειστηριασμοί ακινήτων τα οποία έχει κατασχέσ [...]

«Χτυπήματα» για τους φορολογουμένους ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο εξαπολύει κυνήγι με «ραβ [...]

Αρχίζει τον Μάρτιο η χορήγηση επιδόματος ανεργίας στους ελεύθερους επαγγελματίες, το οποίο [...]

Ξεκίνησε από τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου η περίοδος υποβολής προτάσεων για ένταξη στο πρόγραμμα « [...]

ΚΟΣΜΟΣ

Η κοινωνία των πολιτών αμβλύνει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης Οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, πο [...]

Αυστηρή προειδοποίηση απηύθυνε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προς τον Μπασάρ Αλ Άσ [...]

Eκλογές σήμερα και αύριο  Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν σήμερα και αύριο οι ιταλοί προκειμένο [...]

ΥΓΕΙΑ-ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Το κύριο ενεργειακό του συστατικό είναι το έλαιο Ο σπόρος του σουσαμιού αποτελεί σημαντικό σηστατικό των τροφών για περίπου 6.000 χρόνια. Πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Σαβάννα της κεντρικής Αφρικής και από κει επεκτάθηκε στην Αίγυπτο, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και την Κίνα. Στην Ελλάδ...

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Μεγάλο πράγμα το γκολ στο ποδόσφαιρο. Ευτυχισμένες οι ομάδες που το βρίσκουν εύκολα και από πολλές πηγές, προβληματικές εκείν...

Αμετάβλητη παρέμεινε η κατάσταση στη κορυφή της βαθμολογίας μετά τα αποτελέσματα της 23ης αγωνιστικής τ...

Τουλάχιστον αυτοκίνητα ενεπλάκησαν σε ατύχημα σε αγώνα Nascar στη Ντεϊτόνα. Τραυματίστηκαν 28 άνθρωποι με δύο εξ αυτών να νο...

ΤΕΧΝΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τα φαβορί είναι οι μεγάλοι νικητές της 85ης τελετής απονομής των Όσκαρ. Η ταινία "Αrgo" του αμερικανού ηθοποιού και σκηνοθέτ...

Γνωρίστε την Αθήνα με ένα διαφορετικό τρόπο! Το μόνο που χρειάζεται για να έχεις μια μοναδική ξενάγηση και να γνωρίσεις την ...

Στο δρόμο για τα Όσκαρ Όσκαρ, Όσκαρ, Όσκαρ και... Κάννες. Τρεις υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες και μία βραβευμένη (με δύο βραβ...

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ
[ more from label ]
Η χούντα της ανυπαρξίας
Η κατάργηση της δημοκρατίας. Μια σοβαρή αποεπένδυση.
Να ζεις ν' αγαπάς και να μαθαίνεις.
Μονοδρομος...
Πρόσφατες Αναρτήσεις
ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Ένα σπάνιο φαινόμενο θαύμασαν οι αστρονόμοι στις 19 Φεβρουαρίου του 2012. Στον Ήλιο σημειώνονται πολλές εκ...

ΤΑΞΙΔΙΑ

Με budget 48 ωρών Κοντά στην Αράχωβα και στους Δελφούς, το Γαλαξίδι συνδυάζει τη θάλασσα με τη χειμωνι...

Το μανιφέστο της αγανάκτησης
Σάββατο 11 Ιουνίου 2011 Posted by STEVENIKO

Είμαστε αγανακτισμένοι.

Γιατί απ’ το 2007 που προειδοποιούσαμε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να καταλήξει σε δουλοπαροικία του χρέους κανείς δεν μας άκουγε. Πολιτικό σύστημα και πολίτες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πορεύτηκαν στη λογική του “λεφτά υπάρχουν”. Ουδείς απ’ αυτούς που τώρα κόπτονται για το χρέος έβγαινε τότε να αναδείξει τον ολισθηρό δρόμο της υπερχρέωσης. Οι ισχυρότερα οργανωμένοι πολίτες-πελάτες είχαν πάντα δίκιο σε ότι κι αν ζητούσαν. Οι πολιτικοί-πολιτικάντηδες έχτιζαν καριέρες μοιράζοντας στους ημέτερους τα λεφτά των μελλοντικών γενεών, υποθηκεύοντας όμως καθημερινά το μέλλον της χώρας.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης που τόσο εύκολα ποντάρουν στο κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών, υπήρξαν πρωτεργάτες της υπερχρέωσης. Τόσο με το δημοκοπικό περιεχόμενο των εκπομπών τους και την προπαγάνδα που έκαναν υπέρ των χυδαίων δημαγωγών της πολιτικής, όσο και την κρατικοδίαιτη συμπεριφορά τους, ζώντας από την κρατική διαφήμιση που μοίραζε η διαπλοκή και οι εκβιασμοί της, επιβιώνοντας από τη μη πληρωμή φόρων και εισφορών.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί θυμόμαστε ακόμη την προσπάθειά μας να πείσουμε τηλεσχολιαστές και δημοσιογράφους, όλους αυτούς που ξαφνικά σήμερα κόπτονται για το καλό της χώρας, για το τι διακυβεύεται για τη νέα γενιά και εκείνοι απλά μας αντιμετώπιζαν όπως οι ιθαγενείς τα καθρεφτάκια. Όταν μιλούσαμε για χρέος, ελλείμματα, αγορά εργασίας, ασφαλιστικό, παραγωγικό μοντέλο, περιβάλλον και δημόσια αγαθά εκείνοι μας ρωτούσαν όλο "λύπη": μα καλά, πώς ζείτε με 700ευρώ;

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί τώρα που ξέσπασε η κρίση χρέους, τώρα που ήρθε η ώρα να πληρωθούν τα “δάνεια από το μέλλον”, το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να ασχολείται με τις δημοσκοπήσεις της εβδομάδας. Αντί να αποδεχτεί την εμπόλεμη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, να αναλάβει τις ευθύνες του και σύσσωμο να ενεργήσει ώστε να βγούμε από την κρίση, επιχειρεί να διασωθεί κάνοντας μικροπολιτική και περισώζοντας ό,τι μπορεί απ’ το πελατειακό τερατούργημα της μεταπολίτευσης.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί μαζί με το πολιτικό σύστημα που δίνει μάχες οπισθοφυλακής, οι αργυρώνητοι τραπεζίτες, βασικοί συνένοχοι στην παγκόσμια κρίση χρέους, δεν θέλουν να αναλάβουν το κόστος της αλλαγής που τους αναλογεί. Με νύχια και με δόντια επιχειρούν να περισώσουν τα εθνικά τους περίπτερα νομίζοντας κι αυτοί σαν τους πολιτικούς ότι το τέλος της καταιγίδας θα τους βρει να στέκονται ακόμα όρθιοι και νικητές.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί έχει φθαρεί πλέον ανεπανόρθωτα το ελληνικό brand name. Γίναμε οι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες Έλληνες. Όλοι οι εργαζόμενοι που δουλεύαμε απλήρωτες υπερωρίες, σε ανασφάλιστες δουλειές, κολλήσαμε τη ρετσινιά επειδή επιτρέψαμε σε πολλούς συμπολίτες μας να τεμπελιάζουν οχυρωμένοι πίσω από το βόλεμά τους. Αφήσαμε την πολιτική ηγεσία να μας διασύρει για να καλύψει τα δικά της κενά και τώρα χρειάζεται να ξαναπείσουμε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ότι δεν είμαστε ελέφαντες.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί τη νύφη καλείται να πληρώσει για μία ακόμη φορά η νέα γενιά και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας. Με μειώσεις μισθών, απολύσεις, ανεργία, εκτεταμένη ανασφάλεια και έλλειμμα προοπτικής. Ο κρατικός καπιταλισμός ανθίσταται τη στιγμή που αυτός έπρεπε να είναι ο κεντρικός αποδέκτης των μέτρων εξυγίανσης και περιστολής. Με απολύσεις του πλεονάζοντος προσωπικού στο Δημόσιο και αποκρατικοποιήσεις για να δημιουργηθεί επιτέλους πρωτογενές πλεόνασμα, να αποκτήσουμε έτσι ισχύ έναντι των δανειστών μας, και να ανασάνει επιτέλους η παραγωγική οικονομία από φόρους και έκτακτες εισφορές.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί οι δυνάμεις της αλλαγής είναι περιορισμένες, κατακερματισμένες και χωρίς φωνή. Στην κοινωνία ενεργοποιούνται τα πλέον συντηρητικά αντανακλαστικά. Ένας αμυντικός ψευτοπατριωτισμός με κύριο αίτημα τη στάση πληρωμών και την τιμωρία των ενόχων και εκφραστές τα πάσης φύσεως ραμολιμέντα της μεταπολίτευσης. Όσους ποντάρουν στην “επιστροφή στη δραχμούλα” και οραματίζονται την πλήρη εξαγορά της πτωχευμένης Ελλάδας με τις καταθέσεις που “πέταξαν” το τελευταίο δωδεκάμηνο...

Τα πραγματικά ζητούμενα, όμως, είναι ο δημοσιονομικός ορθολογισμός, το άνοιγμα των αγορών εργασίας στους παραδοσιακούς outsiders του σάπιου συστήματος που μας χρέωσε δηλαδή τους νέους, τις γυναίκες και τους μετανάστες, η μετατροπή του κράτους από δεσμοφύλακα και τρόφιμο της πραγματικής οικονομίας σε αποτελεσματική κι ευέλικτη διοικητική μηχανή και η δημιουργία ενός βιώσιμου παραγωγικού προτύπου με έμφαση στην παραγωγή και την εξωστρέφεια και εκφραστές τους νέους εργάτες γνώσης.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Γιατί η Κυβέρνηση σέρνεται και καθυστερεί να πάρει αποφάσεις. Δεν διαπραγματεύεται με στρατηγικό στόχο και δεν εμπνέει στην κοινωνία αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνη. Στήνει σκηνικά τρόμου με σκοπό να δικαιολογήσει αυτονόητα μέτρα ενάντια στο πλαδαρό πελατειακό κράτος και, επιχειρώντας ανανέωση της εντολής της μέσα από επικοινωνιακά δημοψηφίσματα, επιτείνει και διαιωνίζει την κρίση.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Ναι είμαστε. Δεν είμαστε όμως απαισιόδοξοι. Ούτε παραιτούμαστε από το φυσικό μας δικαίωμά να διαμορφώσουμε το μέλλον μας σ' αυτή τη χώρα. Εκτιμούμε ότι το τέλος της κρίσης θα μας βρει νικητές. Το καθεστώς που στήθηκε μεταπολιτευτικά καταρρέει χάνοντας την υλική βάση στην οποία στηρίχτηκε παραδοσιακά. Οι ταμπέλες των βασικών θεσμών, κόμματα, μίντια, συνδικάτα, μπορεί να μην αλλάξουν, το περιεχόμενο τους όμως θα υποστεί δραστική αλλαγή. Είναι ζήτημα χρόνου.


STEVENIKO

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...