Παραμονή της κορυφαίας εθνικής γιορτής των Ελλήνων τίθεται πρώτη φορά μετά από χρόνια το ζήτημα περί του ποιος δικαιούται και πώς να γιορτάζει τη μέρα αυτή.

Ήδη αυτοί που δικαιούνται περισσότερο απ' όλους να γιορτάζουν, οι ανάπηροι πολέμου, αυτοί που έδωσαν πραγματικά το σώμα τους στην υπηρεσία της πατρίδας και ζουν 70 χρόνια ανάπηροι, αυτοί οι ήρωες της Ελλάδας δήλωσαν ορθά-κοφτά ότι για πρώτη φορά δεν πρόκειται να παρελάσουν ενώπιον εκείνων που παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία της χώρας μας.
Αυτοί έδωσαν χέρια και πόδια, όραση και ακοή γι' αυτή τη ρημάδα την εθνική κυριαρχία και τώρα οι προδότες της σύγχρονης Ελλάδας, τα πρωτοπαλλήκαρα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο γελοίος Παπούλιας και οι λοιποί πρόθυμοι ζητούν από τους ήρωες της Αντίστασης των Ελλήνων να παρελάσουν μπροστά τους!
Ε όχι!

Ο αγώνας της Επανάστασης του '21 είναι εθνικός και λαικός αγώνας!
Την ώρα που η ελληνική αστική τάξη της Τουρκοκρατίας έκανε μπίζνες με τον Σουλτάνο, ο λαός, οι κλεφταρματωλοί, οι αγράμματοι και μπατίρηδες Έλληνες σήκωσαν τα καριοφίλια να πολεμήσουν για τη εθνική ανεξαρτησία.

Όπως επίσης ο άλλος μεγάλος αγώνας των Ελλήνων, το Έπος του 40 και η Εθνική Αντίσταση που το ακολούθησε ήταν ο ορισμός του Αγώνα του μικρού με μεγάλη ψυχή και άγνοια κινδύνου ενάντια στο μεγάλο αντίπαλο που μοιάζει ανίκητος, του αγώνα του Δαυίδ ενάντια στο Γολιάθ.
Και τότε οι "υπεύθυνες φωνές", όπς δημοσίευσα προ ημερών τα πρωτοσέλιδά τους, καλούσαν το λαό να συνετιστεί και να σταματήσει το μάταιο αγώνα εναντίον ενός αντιπάλου που είναι ανίκητος,
Να σταματήσει τον αγώνα του και να σκύψει υποτακτικά το κεφάλι στους κατακτητές, υπό το καθεστώς της ψυχολογικής τρομοκρατίας.
Ευτυχώς τότε οι Έλληνες δεν υπάκουσαν.
Στο λαό αναφέρομαι.
Διότι οι μεγαλοεπιχειρηματίες -όσοι κα΄ταφεραν και "χώθηκαν"- έκαναν μπιζνες με τους κατακτητές, γίναν μαυραγορίτες, πλούτισαν από τον πόνο και τη δυστυχία των εκατομμυρίων Ελλήνων που άφηναν την τελευταία τους πνοή στους δρόμους, χτυπημένοι από την ανίκητη νόσο της πείνας.

Αυτοί που άξιζαν να αποκαλούνται Έλληνες δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια.
Πήραν τα τουφέκια τους κι ανεβήκαν στα βουνά και τα λαγκάδια να πολεμήσουν ενάντια στους κατακτητές, ανεξαρτήτως κόστους.
Όσοι σωματικά δεν μπορούσαν λειτουργούσαν υποστηρικτικά στους αγωνιστές προσφέροντας φαγητό, ρούχα και οτιδήποτε άλλο τους ήταν απαραίτητο.
Έτσι οι Έλληνες επιδόθηκαν σε έναν αντάρτικο Αγώνα -που όμοιός του δεν υπήρξε σ' όλη την Υφήλιο- και πολέμησαν στο πλευρό του ΕΑΜ κυρίως, αλλά δευτερευόντως και του ΕΔΕΣ.

Αυτή είναι η Ελλάδα!
Η χώρα της Αντίστασης, των αγώνων για την Ελευθερία!
Των αγώνων για την Ελευθερία της Ελλάδας από τους Τούρκους, από τους Γερμανούς και από κάθε άλλον κατακτητή που επιβουλεύεται την εθνική ανεξαρτησία και τη λαική κυριαρχία της χώρας μας.

Δε νοείται εορτασμός της μεγάλης ημέρας της 25ης Μάρτη χωρίς Αντίσταση.
Δε νοείται απότιση φόρου τιμής σ' αυτούς που αψήφησαν την τρομοκρατία του Τουρκικού Ζυγού από αυτούς που υποκύπτουν εθελουσίως στην τρομοκρατία του Τραπεζικού Ζυγού.
Οι Αγώνες τιμώνται μόνο με Αγώνες!
Δε δικαιούνται οι σημερινοί Χατζηαβάτηδες του "ναι, πολυχρονεμένε μου Πασά (Τραπεζίτη)" να ποζάρουν στα επίσημα της παρέλασης που τιμά τον Κολοκοτρώνη, τον Καραισκάκη και τον Ανδρούτσο.

Ο Καραισκάκης έτσι κι αλλιώς ήταν σαφέστατος:
"Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Αν πεθάνω θα μου κλάσουνε τον πούτσο"
Ποιος απ αυτούς που υπέγραψαν τα υποτακτικά "ναι σε όλα" έχει το θράσος να στήνεται ενώπιον της παρέλασης προς τιμήν του Καραισκάκη;

Για να είμαι ειλικρινής και καθρός απέναντί σας, είχα αρνητική άποψη περί της ανάγκης διοργάνωσης παρελάσεων τα προηγούμενα χρόνια.
Σε κατάσταση ομαλοτητας θεωρώ ότι δεν χρειάζονται τα άρματα μάχης στους δρόμους, ούτε ότι οι βολτούλες τους στην ηλιόλουστη Βασιλίσσης Σοφίας τρομάζουν κανένα Τούρκο...
Πίστευα και πιστεύω ότι σε ομαλή περίοδο ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου έπρεπε να γίνεται με γνώμονα την ανύψωση της εθνικής συνείδησης, με την εξύμνηση του τρόπου που ένας καθημερινός άνθρωπος καθίσταται ήρωας και καταθέτει τη ζωή του εις το όνομα ενός μεγάλου, κοινού σκοπού, χωρίς υποκριτικές εθνικιστικές φανφάρες και χωρίς βολτούλες αρμάτων μάχης στο Σύνταγμα.
Ο λανθασμένος -κατά τη γνώμη μου- τρόπος εορτασμού και μνήμης συντέλεσε στον εκφυλισμό της γιορτής, συκοφαντώντας το πραγματικό περιεχόμενο της πατριωτικής συνείδησης, με αποτέλεσμα τη σημερινή απάθεια της πλειοψηφίας ίσως του λαού μπροστά στη θέα της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

Σε κατάσταση ανωμαλίας όμως όλα αυτά αλλάζουν.
Όπως π.χ. η κηδεία ενός σπουδαίου ποιητή αν μαζέψει ένα εκατομμύριο κόσμο σε καιρό ειρήνης θεωρείται.... πανηγυράκι λαικής κατανάλωσης, ενώ όταν αυτή γίνει στην περίοδο της Κατοχής, όπως του Παλαμά, τότε αποκτά άλλο νόημα αυτή η κηδεία, το νόημα της εξέγερσης ενός λαού, έτσι και τώρα η παρέλαση σήμερα προς τιμήν του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία αποκτά το νόημά της, εν μέσω μιας ιδιόμορφης οικονομικής Κατοχής που βιώνουμε.
Η παρέλαση του σήμερα είναι συμβολισμός της εκπεφρασμένης θέσης μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού περί αποτίναξης του σύγχρονου ζυγού.


Στις 25 Μαρτίου 1942, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα, το ΕΑΜ οργάνωσε παρέλαση στους δρόμους της Αθήνας, στην περιοχή των Εξαρχείων, προς τιμήν της μεγάλης εθνικής επετείου.
Και όπως οι Γερμανοί Φασίστες και η Δοσίλογη Κυβέρνηση του Τσολάκογλου χύμηξε μέσω της Χωροφυλακής στους παρελαύνοντες, ενώ την ίδια ώρα ο προδότης Τσολάκογλου κατέθετε στεφάνια για την 25η Μαρτίου στον Άγνωστο Στρατιώτη, έτσι και οι σημερινοί Φασίστες που καταχρηστικά αυτοαποκαλούνται "Έλληνες" σχηματίζουν πρωτοφανή κλοιό ούτως ώστε στην παρέλαση να παρευρίσκεται μόνο η πολιτική δοσίλογη ελίτ και να απουσιάζει ο λαός.
Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1942, ως ύψιστου φόρου τιμής στους εθνικούς και λαικούς αγώνες, θα αναφερθώ εκτενώς αύριο, σε όσα διαδραματίστηαν δηλαδή, στο πώς οργανώθηκε και στο πώς αντιμετωπίστηκε ακριβώς από το τότε Καθεστώς.

Επιστρέφω στα σημερινά.
Η γελοιότητά του σημερινού Καθεστώτος έφτασε στο σημείο να δοθεί διαταγή να μαζεψουν οι υπάλληλοι του Δήμου Αθηναίων τα νεράντζια από τις νεραντζιές της Αθήνας, για να μη χρησιμοποιηθούν αυτά ως... πολεμοφόδια στην αποδοκιμασία και το λιντσάρισμα της προδοτικής συγκυβέρνησης,
Ευτυχώς πάντως οι πατάτες είναι πλέον φτηνές και πονάνε περισσότερο από τα νεράντζια...

.
Αν και για μένα οι εθνικοί Αγώνες των Ελλήνων έχουν τιμηθεί στις πραγματικά μεγάλες εθνικές παρελάσεις του λαού στις 12 Φλεβάρη, στις 15 Οκτώβρη, στις 15 και 28-29 Ιούνη.
Γιατί οι εθνικοί Αγώνες τιμώνται με νέους Αγώνες.
Και όχι με υποκριτικά λογύδρια δοσίλογων παραδιδόντων την εθνική κυριαρχία στα διεθνή τραστ.


Οι εθνικοί Αγώνες είναι πάνω απ' όλα λαικοί Αγώνες.
Υπάρχει ένας μεγάλος αόρατος ομφάλιος λώρος που κρατάει αλληλένδετους τους Αγώνες της Αλαμάνας, των Δερβενακίων, του Μάλεμε, της Πίνδου, του Γοργοποτάμου, του Πολυτεχνείου και τώρα του Συντάγματος...

(Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου)


Άκου ρε γιε της καλογριάς
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
και εκείνος που καλύτερα απ' ολουνούς σε ξέρει

λένε πως παίζεις με χανουμάκια
με τουρκοπούλες και καλογριές
και αραδιάζουνε βρισιές
πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες
με δερβισάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν τι να τους πω;

Λένε πως έχεις αλισβερίσι
με αλι πασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω;
και σε ρωτάω τι να τους πω;

Πες τους ρε φίλε Πανουργιά
έχω εις τον πούτσον μου βιολιά
ορέ έχω εις τον πούτσον μου βιολιά
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια

όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
και αν αργήσω δως τους κι αυτό
είναι τ' αρχίδια μου τα δυο

Όπως τα λέω να τους τα γράψεις
Όπως τα λέω να τους τα πεις
Καραϊσκάκης σεβνταλής

Όπως τα λέω να τους τα γράψεις
οπως τα λέω να τους τα πεις
Καραϊσκάκης σεβνταλής
Καραϊσκάκης μπεσαλής

Καραϊσκάκης, γεια χαρά
Γεια σου ρε Γέρο του Μοριά
γεια σου ρε Γέρο του Μοριά
και γεια 'που σ' αγαπάνε
κι αυτούς που δεν λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε

Λένε για μένα τα καρακόλια
άκου τι λένε να μη γαμη...
Μίλα και συ ρε Θοδωρή

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις
όπως τα λέμε να τους τα πεις
Καραϊσκάκης ,Θοδωρής
Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις
όπως τα λέμε να τους τα πεις
Κολοκοτρώνης και Γιωργής
Καραϊσκάκης , Θοδωρής

Γεια σου ρε Ανδρούτσο ,γεια χαρά
Γεια σας παιδιά μου αητόπουλα
γεια σας παιδιά μου αητόπουλα
που έχετε αητό πατέρα
κι οποίος δεν εκατάλαβε
τότε ας μας κάνει αέρα

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις
όπως τα λέμε να τους τα πεις
Ανδρούτσος ,Γιώργης ,Θοδωρής

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω
Έτσι μου είπαν λόγω τιμής
Ανδρούτσος ,Γιώργης ,Θοδωρής
Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω
έτσι μου είπαν λόγω τιμής
Μαζί τους είμαστε κι εμείς
Μαζί σας είμαστε κι εμείς

-

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...