Ο Σταύρος Θεοδωράκης, στην εκπομπή του Πρωταγωνιστές, με τίτλο «Μια γενιά ζητά εξηγήσεις», την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, στο Mega Channel προσέγγισε νέους και συζήτησε μαζί τους «για τις ελπίδες τους αλλά και τους φόβους τους»…

Κυριακάτικο βράδυ του Φλεβάρη, η κάμερα χαϊδεύει με τη γνωστή τρυφερότητα το πάντ’ ανοιχτό, πάντ’ άγρυπνο πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη, καθώς «Μια γενιά ζητά εξηγήσεις». «Τι πιστεύουν οι νέοι γι′ αυτό που ζούμε; Τι λένε για τους πολιτικούς αλλά και τους ψηφοφόρους; Με αυτή την απορία οι Πρωταγωνιστές προσέγγισαν νέους και συζήτησαν μαζί τους για τις ελπίδες τους αλλά και τους φόβους τους».

Αυτό έλεγε το δελτίο Τύπου και αυτό πράγματι έγινε, καθώς οι νέοι ξεδίπλωναν φόβους κι ελπίδες, ζητώντας παράλληλα τις εξηγήσεις τους, με τον Σταύρο να τους ακούει προβληματισμένος. Τόσο προβληματισμένος, που προς το τέλος της εκπομπής νιώθει την ανάγκη να μας εκμυστηρευθεί τι τον καίει: «Αυτή η εκπομπή με έβαλε πολλές φορές σε πειρασμό να μπω κι εγώ στην κουβέντα, να διορθώσω ή μάλλον να καπελώσω, όπως το κάνουμε συχνά οι μεγαλύτεροι. Κάθε φορά όμως που πήγαινα να παρέμβω, σκεφτόμουν: “Μπορεί οι νέοι να μην έχουν πάντα δίκιο, αλλά όσο δεν τους ακούμε έχουμε σίγουρα άδικο”». Αντιστάθηκε στον πειρασμό, γιατί αυτό ακριβώς ξεχωρίζει τον ανήσυχο δημοσιογράφο από εκείνον που θέλει απλώς να αναπαράγει τις βεβαιότητές του: ξέρει να ακούει και την άλλη άποψη. Αν τώρα η άλλη άποψη συμβαίνει να μοιάζει τόσο πάρα πολύ με τη δική του, τι θα έπρεπε άραγε να κάνει; Να παραστήσει ότι δεν την ακούει; Να τη φιμώσει; Να μην την αφήσει να εκφραστεί αυθεντικά και ανόθευτα;

Αλλού αυτά. Εδώ θα δώσουμε το λόγο στους νέους, να τα πουν όπως εκείνοι θέλουν, με τα δικά τους λόγια. Με κλειστά τα μάτια επιλέγουμε τυχαία από το πλήθος έναν 28χρονο «Δικηγόρο Ανταγωνισμού». Νέα γενιά, λέγε, στον αιώνα σου τι βλέπεις: «Ο λαϊκισμός δεν συγχωρείται. Ένα κλασικό παράδειγμα λαϊκισμού είναι ότι έχουμε πείσει την κοινωνία, την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, ότι η ιδιωτική οικονομία κι ο ιδιώτης είναι το κακό. Αυτό έχει δαιμονοποιηθεί και στη θέση του έχει έρθει το κράτος από το οποίο περιμένουμε τα πάντα. Δηλαδή, οι βασικές αρχές που υπάρχουν σε όλα τα κράτη της δυτικής Ευρώπης, που είναι “όποιος είναι άξιος προχωρά, ίσες ευκαιρίες, παραγωγικότητα, ό,τι έχει σχέση με το cost, με το efficiency”, αυτό δεν υπάρχει στην Ελλάδα και όλα τα περιμένουμε από το κράτος…

Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μια σύγκρουση, είναι δυο ισχυροί συνασπισμοί. Ο ένας είναι ένας οργανωμένος κόσμος που αποτελείται από τα κόμματα, από τις συντεχνίες και από οικονομικά και μιντιακά συμφέροντα που θέλουν να παραμείνει η κατάσταση στην Ελλάδα ως έχει. Η οποιαδήποτε αλλαγή, η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση είναι γι’ αυτούς φόβος, γιατί θα χάσουν κομμάτια της εξουσίας, κομμάτια της επιρροής. Κι ο άλλος είναι ένας κόσμος ανοργάνωτος ακόμη, είναι οι πολίτες που θέλουν την αλλαγή, αγωνιούν για την αλλαγή και ελπίζουν. Βεβαίως αγωνιούν γιατί δεν υπάρχει κάποιος να τους εκφράσει αυτήν τη στιγμή, αυτό είναι το πρόβλημα. Από τη σύγκρουση των δύο κόσμων θα δούμε πού θα πάει η χώρα τα επόμενα χρόνια.

Εγώ δεν θέλω να επικρατήσουν αυτοί οι οποίοι θέλουν την κατάσταση που έχουμε σήμερα, δεν θέλω να επικρατήσουν οι δυνάμεις που θέλουν τη χώρα μακριά από εκεί που ανήκει, από εκεί που την έχει κατατάξει η Ιστορία, από την Ευρώπη. Αυτό δεν θέλω». Και το πανηγυρικό φινάλε με το οποίο σχεδόν κλείνει και η εκπομπή: «Θα ήθελα να δω περισσότερους τεχνοκράτες να κυβερνούν τη χώρα. Θέλω να δω τον Παπαδήμο επικεφαλής μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι θέλουνε να αλλάξουν τη χώρα. Λοιπόν αυτό γιατί δεν το κάνει;». Στο αμείλικτο καταληκτικό ερώτημα η φωνή του σπάει από το παράπονο, ένα παράπονο που διατρέχει οριζόντια, διαγώνια και κάθετα μια γενιά που μάταια (;) ήλπισε να ενσαρκώσει τις ελπίδες της ο Λουκάς.

Επιστροφή στα λόγια του Θεοδωράκη: «Τούτη είναι η εποχή μας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα. Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη, που προστάζει κι ηΑσκητική». Να την πιάσουμε, Σταύρο. Αλλά να την πιάσουμε με μια στοιχειώδη εντιμότητα, με ένα στοιχειώδες fair play. Έχεις το σάιτ σου για να περνάς την ατζέντα σου, έχε και την εκπομπή σου, αλλά τουλάχιστον πέρνα την ως δική σου, όχι προβάλλοντάς τη μέσα από νεότερους καθρέφτες της.

Πηγη

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...