Τελείωσαν οι εκλογές, και στα λογίδριά τους όλοι άρχισαν να παραδέχονται πως το Μνημόνιο ήταν λάθος. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι! Βενιζέλος και Σαμαράς, πρωτοστάτες και βασικοί αποδέκτες του μηνύματος – σφαλιάρα, ψέλλισαν μπροστά στην εντολή των Ελλήνων πολιτών. Εκείνων των πολιτών που συστηματικά και επί δυόμιση χρόνια αγνοούσαν, εκείνων των πολιτών που τρομοκρατούσαν μέσω των ΜΜΕ προκειμένου να τους πείσουν για το αλάθητο των αποφάσεών τους, για το όμορφο του προσκυνήματός τους.

Εμφανίστηκαν οι «κλαίουσες πόρνες της πολιτικής» και χωρίς να ζητήσουν καν συγνώμη, άρχισαν να υπολογίζουν την επόμενη ημέρα, απειλώντας με χάος και ακυβερνησία…! Έχοντας καταστρέψει μία χώρα, εναλλασσόμενοι στην εξουσία, ακόμη και μετά το χαστούκι που δέχτηκαν, συνεχίζουν να κάνουν τους υπολογισμούς τους και τις αμέσως επόμενες ημέρες πρόκειται να δούμε «πράματα και θάματα».

Όποιος νομίζει πως τα πρεζόνια της εξουσίας θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα το «ναρκωτικό» τους, ζει σε άλλον πλανήτη.
Αυτοί που δεν ζήτησαν ούτε μία συγνώμη για τους 2.000 νεκρούς (και πλέον) που οδήγησαν στην αυτοχειρία...
Aυτοί που χαμογελούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα ενώ την ίδια στιγμή μικρά παιδάκια λιποθυμούσαν από την πείνα σε σχολικές αίθουσες...
Aυτοί που φρόντισαν να γεμίσουν τα ταμεία των τραπεζών και να αδειάσουν τις τσέπες των πολιτών...
Αυτοί που βγάλανε αυτάρεσκα στο σφυρί την δημόσια και την ιδιωτική περιουσία...
Αυτοί που χλεύαζαν τον ενεργειακό πλούτο της πατρίδας μας και αργότερα έτρεξαν να ξεπουλήσουν δικαιώματα έρευνας και εξόρυξης...
Αυτοί που κλείνουν σχολεία και ανοίγουν φυλακές...
Αυτοί που έκαναν την εργασία είδος πολυτελείας με μισθό απόλυτης πενίας...
Αυτοί που τολμάνε σήμερα να μιλάνε για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, ενότητας και υπευθυνότητας...

Είναι οι ίδιοι που συστηματικά εξέθεσαν στην διεθνή κοινότητα την Ελλάδα, εξέθεσαν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, ενώ συμπεριφέρθηκαν με μηδενική εθνική ευθύνη στους νεκρούς και τους ζωντανούς αυτής της χώρας…
Ναι, είναι όλοι εκείνοι που μας έλεγαν πως θα κάνουν την Ελλάδα «Δανία του νότου», ενώ εσχάτως μας ανακοίνωσαν πως θα γίνουμε «Βουλγαρία του Αιγαίου» και πολύ μας είναι…
Αυτοί που κυκλοφορούσαν (και θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν) με αστυνομικούς για να νιώθουν ασφαλείς, είναι οι ίδιοι που άνοιξαν τα σύνορα της χώρας και ευχαρίστησαν τους λαθρομετανάστες που προτίμησαν την Ελλάδα ως χώρα προορισμού τους και αγνόησαν την κατάρρευση της εσωτερικής ειρήνης και ασφάλειας, αγνόησαν και απέκρυψαν την αύξηση της εισαγόμενης εγκληματικότητας και περιέβαλαν με ιδιαίτερη αγάπη οποιονδήποτε δεν ήταν Έλληνας, ενώ ταυτόχρονα αλλοίωναν τα εθνοτικά χαρακτηριστικά μίας πατρίδας που ποτέ δεν ένιωσαν πως ήταν δική τους…

Ναι, αυτά τα ρετάλια της πολιτικής, οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής αλητείας, δέχθηκαν ένα ηχηρό χαστούκι από τον Ελληνικό λαό. Ναι, οι βιαστές του Συντάγματος, οι καλοθελητές των τραπεζών και τα δουλικά των νεοταξιτών, δέχθηκαν την Κυριακή 6 Μαΐου ένα σαφές μήνυμα: "Αρκετά, μέχρις εδώ! Σας απαγορεύουμε να έχετε λόγο στην ζωή μας".

Μόνο που, η αλαζονεία που έχει εμποτισθεί μέσα τους, δεν θα τους επιτρέψει να δηλώσουν ένοχοι, δεν θα τους επιτρέψει να διευκολύνουν την απομάκρυνση από τον κίνδυνο και την μετάβαση σε ένα ασφαλέστερο και δημοκρατικότερο πολίτευμα. Έχουν φροντίσει να ναρκοθετήσουν το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού σκηνικού. Έχουν προ καιρού στήσει τις παγίδες και τους ανθρώπους για τις «έκτακτες καταστάσεις». Δε θα πρέπει να μας διαφεύγει αυτό...

Η Δευτέρα της 7ης Μαΐου είναι σίγουρα μία διαφορετική ημέρα. Μία ημέρα που πρέπει να βρει τους πολίτες πολύ περισσότερο έτοιμους για «παρεκτροπές», «πιέσεις», για κεκαλυμμένες ή απροκάλυπτες παρεμβάσεις που θα αμβλύνουν εκείνους που σήμερα εμφανίστηκαν ως ήρωες – σωτήρες. Ο δρόμος προς την ελευθερία της πατρίδας μας δεν είναι ούτε εύκολος, ούτε πρόκειται να μας αφήσουν να τον βαδίσουμε ανεμπόδιστοι.

Από σήμερα, λοιπόν, ας ζυγίσουμε όλους εκείνους, αλλά και όλους εμάς, για να αντιληφθούμε το πραγματικό βάρος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιδιώκουμε και που μας αξίζει. Από σήμερα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο το εμείς, να μάθουμε να λειτουργούμε καθορίζοντας μεσοπρόθεσμους (και όχι βραχυπρόθεσμους) στόχους, με κύριο μέλημα την δημιουργία μίας πατρίδας που θα παρέχει ασφάλεια στους πολίτες της, θα προκαλεί τον σεβασμό σε τρίτους και θα λειτουργεί με βάση το δίκαιο του πολίτη και όχι το νόμο του ισχυρού.

Σε ετούτο τον τόπο χορτάσαμε από ρήτορες και από διασώστες. Δεν αντέχουμε άλλους «γραμματιζούμενους», αλλά αναζητούμε ανθρώπους έντιμους και πραγματικούς πατριώτες. Χθες, Κυριακή, κάναμε το πρώτο μας βήμα μετά από πολύ καιρό απραξίας. Ευχή του γράφοντα είναι να ακολουθήσουν κι άλλα πολλά τέτοια βήματα, με την ίδια (ή και μεγαλύτερη) επιτυχία, που θα μας οδηγήσουν μακριά από «εφιάλτες» και άλλα δεινά που συνηθίζουν να παρεμβάλλονται στον δρόμο του Ελληνισμού…