Εκεί βρίσκεται και η απόδειξη πως την χώρα δεν υπερασπίστηκε και ο κ. Λ. Παπαδήμος, ο οποίος απλώς ανέλαβε να εφαρμόσει αποφάσεις, ενώ από τις συνομιλίες του με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους το μόνο που προκύπτει είναι τελεσίγραφα – είτε για τις έγγραφες δεσμεύσεις, είτε για την εφαρμογή αποφάσεων που ελήφθησαν ερήμην της Ελλάδας και από τις οποίες τώρα εξαρτάται η έβδομη (και πρώτη του νέου δανείου) δόση.

Επίσης: Η απόδειξη ότι τα στελέχη της πρώην (και νυν) κυβέρνησης δεν έκαναν τίποτε ούτε για την ευημερία της χώρας, αλλά ούτε και για να πιέσουν τους κατά διαστήματα διαπραγματευόμενους Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο, να χρησιμοποιήσουν τα υπέρ της Ελλάδας επιχειρήματα, βρίσκεται στη συμπεριφορά τους της τελευταίας περιόδου.

Την ώρα που τα πάντα για την Ευρώπη – και οπωσδήποτε για τη χώρα – βρίσκονται στον αέρα, την ώρα που θορυβημένες οι Ηνωμένες Πολιτείες στέλνουν τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν και τον υπουργό των Οικονομικών Γκάιτνερ, την ώρα που Μέρκελ και Σαρκοζί συνασπίζονται εναντίον όλων (και εντός των χωρών τους), την ώρα που η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία και η φτώχεια χτυπάνε κόκκινο και δεν ξέρουμε τι θα γίνει με το PSI, παρακολουθούμε ψευδεπίγραφες μάχες οπισθοφυλακής και εξουσίας.

Έτσι, άλλωστε, εξηγούνται όλα. Ο νους όλων ήταν στην εξουσία, στη διατήρησή της ή στην αλλαγή φρουράς. Δεν έμενε καιρός να σκεφθούν, να κάνουν τη δουλειά τους, να διαπραγματευτούν, να προβλέψουν, να αναζητήσουν τα κατάλληλα επιχειρήματα.

Ο Σμιτ, όπως και ο Κολ, όπως και ο Ντελόρ, βλέπουν αυτό που δεν βλέπει κανένας από τους σύγχρονους ηγέτες: Ότι η Ευρώπη υπάρχει επειδή είναι ενωμένη.

Και ότι η ίδια η Γερμανία δεν μπορεί να πάει πουθενά απομονωμένη. Μίλησε μάλιστα για «ζημιογόνο νταηλίκι γερμανικού εθνικισμού»!

Όσοι Έλληνες πολιτικοί (λέμε τώρα) πάνε κι’ έρχονται επί δύο χρόνια και συνομιλούν με την Μέρκελ, δεν διανοήθηκαν να πουν το αυτονόητο που εξέφρασε ο Σμιτ:

Ότι η Γερμανία έχει πλεονάσματα επειδή οι άλλες χώρες έχουν ελλείμματα. Ότι δηλαδή η Γερμανία έχτισε τα πλεονάσματά της επί χρόνια πάνω στα ελλείμματα των άλλων.

Όσοι Έλληνες πολιτικοί (ξαναλέμε τώρα) πάνε κι’ έρχονται επί δύο χρόνια και συνομιλούν με τον Σαρκοζί, δεν του θύμισαν το ιστορικό του καθήκον, τις ιστορικές υποχρεώσεις της χώρας του, που επίσης βρήκε στην Ελλάδα έδαφος να αναπτύξει τις εμπορικές της δραστηριότητες.

Ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Σερζ Ζιλί, ιστορικός διευθυντής της Λιμπερασιόν που υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τους Ρότσιλντ, κατηγόρησε ευθέως τον Σαρκοζί για ενδοτισμό έναντι του Βερολίνου.

Με τα θέματα αυτά ουδείς κυβερνητικός ασχολήθηκε εδώ στην Ελλάδα. Όσοι αναφέρονταν σ’ αυτά θεωρούνταν γραφικοί και αιθεροβάμονες.

Τώρα, εκ των υστέρων, διαπιστώνουν κάποιοι – με πρώτον τον κ. Χρυσοχοΐδη – ότι έγιναν τραγικά λάθη, ότι βυθίστηκε η χώρα στη φτώχεια, ότι ο κ. Παπανδρέου δεν πρέπει, δεν είναι «ηθικό», να είναι υποψήφιος, διότι, όπως είπε ο αρμόδιος για ανάπτυξη, επενδύσεις και κοινοτικά κονδύλια υπουργός, μόνο σε αποικία θα μπορούσε να είναι θέσει ξανά υποψηφιότητα ο άνθρωπος που δεν σταμάτησε να του εμπιστεύεται (λέμε τώρα) καίρια υπουργεία.

Οι αντιδράσεις που καταγράφονται αυτές τις μέρες στη Γερμανία και στη Γαλλία, δείχνουν ότι υπήρχαν περιθώρια – και πρόσφορο έδαφος – για να ασκηθούν πιέσεις προκειμένου να δοθούν από την αρχή οριστικές λύσεις.

Χάθηκε έτσι πολύτιμος χρόνος, δεν υπήρξε καμία πρόοδος όσον αφορά στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις, στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, ελήφθησαν αντιαναπτυξιακά και εξοντωτικά μέτρα και τελικά αυξήθηκε και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αντιστάσεως μη ούσης, μέσα σ’ ένα κλίμα πλήρους απουσίας προτάσεων, πρωτοβουλιών και διαπραγματεύσεων, Μέρκελ και Σαρκοζί συναντώνται και πάλι σήμερα, προκειμένου να προετοιμάσουν τα της αλλαγής των Συνθηκών που θα επιχειρήσουν να επιβάλουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 9ης Δεκεμβρίου.

Επ’ αυτού έχουν διαφωνήσει πλήρως οι αντιπολιτεύσεις στις χώρες τους, που έχουν δηλώσει ότι δεν θα αποδεχθούν αλλαγή των συνθηκών, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Βρετανία, η οποία δηλώνει ότι δεν θα μπλοκάρει τις αλλαγές, αρκεί αυτές να εφαρμοστούν μόνο στις χώρες της ευρωζώνης.

Όλα αυτά την ώρα που ο Επίτροπος Ρεν ξεκαθάριζε μιλώντας στο Ρόιτερ’ς πως «αυτή την εβδομάδα διακυβεύονται το σταθερό μέλλον του ευρώ και κατά συνέπεια η οικονομική ανάκαμψη και η απασχόληση. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για την υιοθέτηση ενός πειστικού πακέτου μέτρων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».

Φυσικά, όλα αυτά για τον ελληνικό μικρόκοσμο είναι ψιλά γράμματα. Οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, όταν δεν καταγγέλλουν τη Νέα Δημοκρατία για «συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση», «αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση», «αντισυμπολίτευση» και άλλα ευρηματικά και γλωσσοπλαστικά, ασχολούνται με την επόμενη ημέρα στο κόμμα.

Η χώρα βρίσκεται στο παραπέντε και οι διαφωνίες, οι διαγκωνισμοί και οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης και των κομμάτων συνεχίζονται ανερυθρίαστα.

Ήδη ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μ. Καρχιμάκης επιτέθηκε με δριμύτητα στον κ. Χρυσοχοΐδη, μιλώντας για προπέτεια, αλαζονεία και αχαριστία.

Από το περιβάλλον του πρωθυπουργού πληροφορούμεθα, μέσω… κύκλων που δεν μπόρεσε να αποφύγει ούτε ο κ. Παπαδήμος, πως θα τραβήξει τα λουριά στα μέλη της θηριώδους κυβέρνησής του.

Τον παρότρυνε σ’ αυτό και ο Μίμης Ανδρουλάκης, που τον κάλεσε από το βήμα της Βουλής να… αποκτήσει γκατς!

Η ανάγκη για την έκτη δόση οδήγησε σε μια τερατογένεση, που με τη σειρά της μπορεί να αποτελέσει την ταφόπλακα για τη χώρα…