Επίσης είναι μια σπάνια στιγμή του χρόνου, που μετά το τέλος της Συνόδου σχεδόν κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για τις δηλώσεις των πρωθυπουργών ή των επικεφαλής της Βρυξελιώτικης γραφειοκρατίας.

Το «καλά Χριστούγεννα» της Καγκελαρίου Μέρκελ, έμεινε στ’ αυτιά σαν μια υπόσχεση εκεχειρίας, για τον επόμενο, περίπου μήνα.

Κι όμως σε λίγες ώρες ανοίγουν οι αγορές. Κατά κοινή ομολογία και από τα πλέον επίσημα χείλη των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αυτές αποκλειστικά θα κρίνουν το αν είναι δυνατή ή όχι, η Γερμανική Ευρώπη που προκρίνεται ή πόσο μεγάλο θα είναι το κόστος της αποχώρησης της Αγγλίας, από τη νέα συνθήκη του ευρώ.

Βεβαίως ειδικά μετά τις διαβεβαιώσεις του προέδρου της Ένωσης βαν Ρομπάι, ότι πέραν του ελληνικού PSI, εθελοντικής διαγραφής χρέους από τους ιδιώτες, δεν θα υπάρξει άλλο σε επίπεδο ευρωζώνης και οι αγορές μπορεί να προτιμήσουν να αφεθούν τα στελέχη τους στην χαρά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπως άλλωστε συνηθίζουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή και όλα να αναβληθούν για τον Ιανουάριο.

Όμως αξίζει να σημειώσουμε από τώρα ότι η Ευρώπη της επόμενης μέρας της Συνόδου δεν έχει σχέση με την Ευρώπη της προηγούμενης.

Δεν πάρθηκαν ουσιαστικές αποφάσεις στο επίπεδο της παροχής χρήματος προς τις εσωτερικές οικονομίες της ευρωζώνης, ούτε υιοθετήθηκαν κοινές πρωτοβουλίες για την αποφυγή της «παγίδας δανεισμού’ των κρατών-μελών.

Προδιεγράφη όμως ο εφιάλτης του επόμενου ευρώ. Επαναλήφθηκαν δεκάδες φορές, έννοιες όπως πειθαρχία, έλεγχος, τιμωρία, ποινές. Το ίδιο το ευρώ δεν είναι πλέον ένα ευρωπαϊκό νόμισμα.

Είναι ένα απολύτως γερμανικό νόμισμα, που επιβάλλεται στην Ευρώπη, για όσους θέλουν να το υιοθετήσουν.

Πόσοι μπορεί να είναι αυτοί που μπορούν όμως , να το υιοθετήσουν; Ελάχιστοι. Ίσως για τον λόγο αυτό και οι περισσότεροι σιώπησαν μπροστά στην πρόκληση του Βερολίνου.

Αλλά ακόμη και αν φοβήθηκαν να αρνηθούν και να ασκήσουν βέτο, στη τελευταία Σύνοδο των Βρυξελλών, το νόμισμα της ύφεσης, ο εχθρός για το κοινωνικό και δημοκρατικό καθεστώς της Ευρώπης, ο δολοφόνος των Εθνών και των Πολιτισμών, θα δημιουργήσει σε πολύ λίγους μήνες εξεγέρσεις, χρεοκοπίες, συγκρούσεις μεταξύ εθνικών κρατών και επιχειρηματικών ομίλων..

Η Ευρώπη είναι πλέον νεκρό γράμμα. Όποτε και αν κάνουν τις αξιολογήσεις τους οι αγορές, απλά θα το πιστοποιήσουν. Και γι’ αυτό η σιωπή. Είναι η σιωπή των…νεκροταφείων !