Ώστε, λοιπόν, δεν θα έχουμε... επίτροπο, αλλά αυξημένη επιτήρηση. Σε αυτό συγκλίνουν η Μέρκελ και ο Γιούνκερ. Διότι η Ελλάδα είναι ασυνεπής, κατά την Άνγκελα, αλλά και διότι, κατά τον «φιλέλληνα» πρόεδρο του Eurogroup, «οι Έλληνες φίλοι μας θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τελούν υπό ενισχυμένη παρακολούθηση» και «όλοι γνωρίζουν επίσης ότι απαιτούνται πιο ισχυρές πιέσεις των υπολοίπων προς την Ελλάδα, προκειμένου η χώρα να επιστρέψει στο δρόμο του τρέχοντος πρώτου προγράμματος βοήθειας».

Εξ άλλου, για όποιον παρακολούθησε τη δήλωση του Γιούνκερ το βράδυ της Δευτέρας, ο άνθρωπος δεν αντέδρασε ακριβώς στο ενδεχόμενο τοποθέτησης επιτρόπου στην Ελλάδα, αλλά είπε ότι αυτό θα ήταν λάθος αν γινόταν... μόνο για την Ελλάδα. Αφήστε που «η γερμανική επιθυμία να τεθεί η Ελλάδα υπό αυστηρότερη παρακολούθηση είναι μια πρόταση που κινείται στα όρια της κοινής λογικής».

Για να τελειώνουμε λοιπόν με αυτή την ιστορία, εμείς θα επιμένουμε σε αυτό που γράφαμε χθες, χωρίς να θεωρούμε ότι ρισκάρουμε ούτε στο ελάχιστο:

«Όσο για τον επίτροπο, μην ανησυχείτε. Και αυτός θα μας προκύψει όταν ολοκληρωθούν PSI και νέα δανειακή σύμβαση. Όταν το – υπέρογκο και μη διαχειρίσιμο χρέος – θα είναι ολόκληρο ενυπόθηκο, όταν οι όροι δουλοπαροικίας θα έχουν επιβληθεί, όταν η Ελλάδα δεν θα έχει πλέον καμιά νομική, πολιτική και νομισματική άμυνα, όταν οι πολιτικοί αρχηγοί θα έχουν ξαπλώσει την τζίφρα τους στις δεσμεύσεις. Τότε θα σκάσει μύτη από τη γωνία και ο επίτροπος».

Εν τω μεταξύ η αναδιάρθρωση του χρέους πάει κατ' ευχήν: Όπως δήλωσε χθες και ο υπουργός μας επί των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος – υπό τη σκιά της συμφωνίας με τον Λοβέρδο, με τη σύμφωνη γνώμη της Διαμαντοπούλου και τη σιωπηρή αποδοχή των ανθρώπων του Παπανδρέου, για την ανάδειξή του σε επόμενο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ – η επιτυχία του PSI προϋποθέτει τη συμμετοχή των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων.

Δεδομένου ότι το ύψος του «κουρέματος» των... ιδιωτών θα φτάσει – σύμφωνα με τις διαρροές – έως και το 70%, θα κάνουν φτερά οι καταθέσεις των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία υποχρεωτικά κάποιοι «επένδυσαν» σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ακόμη και εν μέσω κρίσης, την ώρα που οι διεθνείς παίκτες «ξεφόρτωναν» (πολύ ενδιαφέρον θέμα για εξεταστική επιτροπή και ειδικό δικαστήριο...).

Και δεν θα κάνουν φτερά μόνο οι καταθέσεις τους, αλλά και η περιουσία τους, η οποία θα ρευστοποιηθεί σε άγνωστο βαθμό, καθώς το αντιστάθμισμα που θα τους δοθεί μετά το «κούρεμα» δεν θα επαρκεί για να καλύψει τις ζημίες τους.

Επί πενήντα χρόνια το κράτος καταχράται τα λεφτά των ασφαλισμένων για αλλότριους σκοπούς. Τώρα ανέλαβε να τα εξαφανίσει μια και καλή.

Γιατί; Επειδή η Μέρκελ, ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος και η υπόλοιπη κομπανία αρνούνται το ενδεχόμενο να υποστεί ζημίες ο δημόσιος τομέας της ευρωζώνης, δηλαδή τα κράτη, οι κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ, οι οποίοι έχουν εξαιρεθεί από το PSI.

Προκειμένου λοιπόν να επιβαρυνθούν μόνο οι κακοί (και κερδοσκόποι) ιδιώτες και να σωθούν οι λαοί, το PSI θα «κουρέψει» γουλί τα... κερδοσκοπικά ασφαλιστικά ταμεία και τους ασφαλισμένους τους. Επιπλέον θα «κουρέψει» γουλί όλους τους Έλληνες, οι οποίοι, για να καλύψουν το «χρηματοδοτικό κενό», αλλά και τον εκτροχιασμό χρέους και ελλειμμάτων, θα υποστούν ακόμη σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα – εις το διηνεκές.


Άντε και υπάλληλος...

Άλλωστε, όπως λέει και ο λαοφίλητος και λαοπρόβλητος πρωθυπουργός μας, όσοι ακόμη έχουν δουλειά πρέπει να δέχονται τις περικοπές προς όφελος των ανέργων. Κατά την ίδια, προφανώς, λογική όσοι ακόμη έχουν δουλειά (και πληρώνονται γι’ αυτήν) καταβάλλουν ένα μισθό τον χρόνο ως έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης προς τους ανέργους, η οποία παραδόξως πάει κατευθείαν στις βαθιές τσέπες των τοκογλύφων και όχι στην... «ανάπτυξη» για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

● Αν πήγαινε στην ανάπτυξη, υποθέτουμε, δεν θα είχε ανέβει η ανεργία στο 19,2% τον Οκτώβριο (σύμφωνα με την Eurostat, διότι, σύμφωνα με την κατηγορούμενη για στατιστικές αλλοιώσεις ΕΛΣΤΑΤ, τον ίδιο μήνα η ανεργία ήταν μια μονάδα χαμηλότερη).

● Αν πήγαινε στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, μάλλον η Ελλάδα δεν θα εμφάνιζε αύξηση της ανεργίας κατά 5,3%, σύμφωνα πάντα με την Eurostat.

● Αν πήγαινε στην ανάπτυξη, ούτε η Ελλάδα θα ήταν δεύτερη σε ανεργία κάτω μόνο από την Ισπανία σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε οι νέοι κάτω των 25 ετών θα ήταν άνεργοι σε ποσοστό 47,2% ούτε οι γυναίκες κατά 22,1%.

Με τον ίδιο τρόπο που τα συνεχή χαράτσια υπέρ της θεσμικής τοκογλυφίας βαπτίζονται αλληλεγγύη προς τους ανέργους, η θυσία της περιουσίας των ταμείων για να μην θιγούν οι «θεσμικοί» δανειστές θεωρείται μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους – το οποίο όμως θα αυξηθεί με το νέο δάνειο μετά το PSI. Θεωρείται επίσης και σωτηρία από τη χρεοκοπία, η οποία θα μας στερούσε τους μισθούς και τις συντάξεις.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο η σωτηρία των μισθών απαιτεί την πλήρη κατάργηση κάθε είδους συμβάσεων, ώστε με τη λήξη τους να μειώνονται όπως και όσο θέλουν οι «εργοδότες». «Σκεφτείτε τους ανέργους», όπως θα έλεγαν ο Παπαδήμος και ο Βενιζέλος. Κάπως έτσι, λοιπόν,

● με σκληρά τιμωρημένους τους αυθάδεις κερδοσκόπους που κρύβονται κάτω από τα κωδικά ονόματα «ασφαλισμένοι» και «συνταξιούχοι», οι οποίοι αγόραζαν μαζικά ελληνικά ομόλογα στην ονομαστική τους αξία όταν όλοι οι άλλοι τα έπαιρναν κοψοχρονιά – απαιτώντας μάλιστα ακόμη και να τα πληρωθούν στη λήξη τους (!),

● με διαλυμένους τους καταχραστές και τα παράσιτα που κρύβονται πίσω από τον κωδικό «εργαζόμενοι», οι οποίοι απαιτούν να τρώνε άπληστα την πίτα την οποία οι ίδιοι, κρατώντας τις δουλειές τους πραξικοπηματικά, στερούν από τους ανέργους,

● με ισοπεδωμένους τους διεφθαρμένους και τεμπέληδες Έλληνες που έμαθαν να ζουν με δανεικά,

το πολιτικό σύστημα και η χώρα θα μπορούν επιτέλους να περάσουν σε μια νέα εποχή – με νέο δάνειο και επίτροπο της Γερμανίας υπεράνω της κυβέρνησης.

Τότε ο Βενιζέλος, ύστερα από τη σύμπραξη με τον μακελάρη της δημόσιας Υγείας και Ασφάλισης και την «Άννα των συσσιτίων» και των σχολείων χωρίς βιβλία, θα μπορεί επιτέλους να πανηγυρίσει επειδή έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Και αμέσως μετά να αναλάβει την τύχη των Ελλήνων σοσιαληστών και να κηρύξει αντάρτικο κατά της τρόικας και της ξένης κατοχής.

Με την ελπίδα να γίνει κάποτε και αυτός λαοφίλητος και λαοπρόβλητος πρωθυπουργός της τρόικας, όπως ο Παπαδήμος, διαχειριστής της διαρκούς ελληνικής χρεοκοπίας και υπάλληλος των Γερμανών και άλλων επιτηρητών. Διότι η Ελλάδα, εκτός από χρεοκοπημένη, είναι η χώρα του (απόλυτου) παραλόγου..