Clicking moves left

Να μπορείς να πεις ''Έτσι είναι η ζωή ''

της Αννίτα Λουδάρου Νοσταλγούμε τη ζεστασιά του σπιτικού μας, και την ίδ [...]

Βαρέθηκα!

της Μαρίας Νομικού Βαρέθηκα… Σιχάθηκα… Κάποτε έλεγα να μείνω εδώ και να π [...]

Στης σκέψης τα βαθιά…

της Δήμητρας Καραγιάννη Μια και μιλάμε σήμερα για Παγκόσμια ημέρα σκέψη [...]

Ορίζοντας

Δεν είναι τυχαίο που το τελευταίο διάστημα έχω πάρει τα βουνά και τους λόφο [...]

Δεν μπορείς να ζήσεις άλλο εδώ;

Της Αννίτας Λουδάρου Μην κοιτάς τριγύρω. Μην ακούς πως σ΄εκείνο το κο [...]

Clicking moves right
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 Financial Times Στην Ευρώπη η λέξη «μεταρρύθμιση», αν και ακούγεται πλέον παντού, είναι παραπλανητ [...]

Στη δημιουργία ειδικού site στο οποίο θα αναρτώνται όλοι οι πλειστηριασμοί ακινήτων τα οποία έχει κατασχέσ [...]

«Χτυπήματα» για τους φορολογουμένους ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο εξαπολύει κυνήγι με «ραβ [...]

Αρχίζει τον Μάρτιο η χορήγηση επιδόματος ανεργίας στους ελεύθερους επαγγελματίες, το οποίο [...]

Ξεκίνησε από τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου η περίοδος υποβολής προτάσεων για ένταξη στο πρόγραμμα « [...]

ΚΟΣΜΟΣ

Η κοινωνία των πολιτών αμβλύνει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης Οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, πο [...]

Αυστηρή προειδοποίηση απηύθυνε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προς τον Μπασάρ Αλ Άσ [...]

Eκλογές σήμερα και αύριο  Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν σήμερα και αύριο οι ιταλοί προκειμένο [...]

ΥΓΕΙΑ-ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Το κύριο ενεργειακό του συστατικό είναι το έλαιο Ο σπόρος του σουσαμιού αποτελεί σημαντικό σηστατικό των τροφών για περίπου 6.000 χρόνια. Πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Σαβάννα της κεντρικής Αφρικής και από κει επεκτάθηκε στην Αίγυπτο, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και την Κίνα. Στην Ελλάδ...

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Μεγάλο πράγμα το γκολ στο ποδόσφαιρο. Ευτυχισμένες οι ομάδες που το βρίσκουν εύκολα και από πολλές πηγές, προβληματικές εκείν...

Αμετάβλητη παρέμεινε η κατάσταση στη κορυφή της βαθμολογίας μετά τα αποτελέσματα της 23ης αγωνιστικής τ...

Τουλάχιστον αυτοκίνητα ενεπλάκησαν σε ατύχημα σε αγώνα Nascar στη Ντεϊτόνα. Τραυματίστηκαν 28 άνθρωποι με δύο εξ αυτών να νο...

ΤΕΧΝΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τα φαβορί είναι οι μεγάλοι νικητές της 85ης τελετής απονομής των Όσκαρ. Η ταινία "Αrgo" του αμερικανού ηθοποιού και σκηνοθέτ...

Γνωρίστε την Αθήνα με ένα διαφορετικό τρόπο! Το μόνο που χρειάζεται για να έχεις μια μοναδική ξενάγηση και να γνωρίσεις την ...

Στο δρόμο για τα Όσκαρ Όσκαρ, Όσκαρ, Όσκαρ και... Κάννες. Τρεις υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες και μία βραβευμένη (με δύο βραβ...

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ
[ more from label ]
Η χούντα της ανυπαρξίας
Η κατάργηση της δημοκρατίας. Μια σοβαρή αποεπένδυση.
Να ζεις ν' αγαπάς και να μαθαίνεις.
Μονοδρομος...
Πρόσφατες Αναρτήσεις
ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Ένα σπάνιο φαινόμενο θαύμασαν οι αστρονόμοι στις 19 Φεβρουαρίου του 2012. Στον Ήλιο σημειώνονται πολλές εκ...

ΤΑΞΙΔΙΑ

Με budget 48 ωρών Κοντά στην Αράχωβα και στους Δελφούς, το Γαλαξίδι συνδυάζει τη θάλασσα με τη χειμωνι...

Μια Ελλάδα που δεν ενηλικιώθηκε ποτέ
Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012 Posted by STEVENIKO

Γράφει η Μαρία Ψαρρού*


Ζούμε το τέλος μιας εποχής. Ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε οριστικά, βυθίζοντας στη λήθη κομματικά στεγανά του τύπου «αριστερά» και «δεξιά», που καθόρισαν την πολιτική σκέψη και διαμόρφωσαν την πολιτική μας ζωή εδώ και δεκαετίες. Διακρίσεις που μας χώρισαν σε στρατόπεδα, στους «δικούς μας» και τους «άλλους», περιχαράκωσαν το πνεύμα και τη δράση μας και συντήρησαν τον εμφύλιο διχασμό, το μεγαλύτερο σαράκι της ιστορίας μας ως έθνους.

Σήμερα, αυτές οι διαχωριστικές γραμμές φαντάζουν, αν μη τι άλλο, παρωχημένες. Όλοι μας βλέπουμε τη χώρα μας να ματώνει, τα όποια κοινωνικά κεκτημένα να σαρώνονται ελαφρά τη καρδία με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, το παρόν μας να διακυβεύεται και το μέλλον μας να φαντάζει τελείως αβέβαιο.

Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Άλλοι γιατί το προκάλεσαν, κατασπαταλώντας τη δημόσια περιουσία, θεμελιώνοντας διάτρητα συστήματα και αδύναμους θεσμούς, άλλοι γιατί προτίμησαν την ατομική τους ευδαιμονία εις βάρος της συλλογικής ευημερίας, άλλοι γιατί συμβιβάστηκαν με την αδικία προτιμώντας να απομακρυνθούν από την οργανωμένη δράση. Περισσότερο ή λιγότερο, η ευθύνη βαραίνει τους ώμους όλων μας.

Και βλέπουμε πλέον ξεκάθαρα ότι δεν φταίνε «οι άλλοι», ούτε θα μας σώσουν «οι δικοί μας».

Η πάλαι ποτέ αριστερά εξακολουθεί να ταλανίζεται από το μεγαλύτερο φόβο της: τη μετάβαση από την αντίδραση στη δράση. Συνυφασμένη επί μακρόν με την «ανυπακοή», την αντίσταση, την αντίρρηση και σχεδόν συνώνυμη της αντιπολίτευσης, γνωρίζει καλά πώς να καταγγέλει, να ψέγει, να κατακρίνει και να αντιπροτείνει. Το ενδεχόμενο και μόνο της εξουσίας είναι ικανό για να κλονίσει τις βασικές της παραδοχές και να ανατρέψει την εικόνα που έχει η ίδια για τον εαυτό της.

Ενίοτε, η συμπεριφορά της προσιδιάζει στους έφηβους που παρότι αδημονούν για την ώρα της ενηλικίωσης, την αποδέσμευση από τον οικογενειακό κλοιό και τη λύτρωση από τα πατρικά δεσμά, όταν τα κεριά στην τούρτα γίνονται 18 και οι ευθύνες αρχίζουν να χτυπούν την πόρτα δηλώνοντας "ήρθαμε για να μείνουμε" σκέφτονται να το βάλουν στα πόδια και να ξαναγυρίσουν στοη ζεστασιά και την ασφάλεια του παιδικού τους δωματίου.

Όλες αυτές οι «απίστευτες γκάφες» είτε αποτελούν αδέξιους χειρισμούς μιας πρώτης νεότητας είτε κινήσεις πανικού ενός ενήλικα που έρχεται αντιμέτωπος με τους μεγαλύτερους φόβους του, καθιστούν αδήριτη την ανάγκη για ανασύνταξη των δυνάμεων και δράση στο ύψος των περιστάσεων. Και σίγουρα τα πράγματα θα είναι καλύτερα αν πιστέψουμε πως δεν έχουμε να κάνουμε με έναν ξεμωραμένο γέρο αλλά με ένα τρομαγμένο παιδί.

Στον αντίποδα, οι εραστές της εξουσίας ενίοτε ανάξιοι, εξακολουθούν να παλεύουν με νύχια και με δόντια για τη διατήρησή της, διατεθειμένοι ακόμη και να αποκαλύψουν εν είδει εξομολόγησης κατά το "αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία", ότι δεν ήξεραν, δεν φαντάστηκαν, δεν διάβασαν. Δεν πείθουν όμως, δεν εμπνέουν, δεν αρκούν.

Η δημοκρατία βέβαια, δεν εκδικείται. Χαμογελά και πείθει, όπως έλεγε ο Αλέξανδρος Παναγούλης. Μα και μόνο το χαμόγελο σε τούτη την εποχή φαντάζει παράταιρο, αινιγματικό ενίοτε και πράξη αντίστασης. Στην πειθώ δεν αναφέρομαι καν.

Ας χαμογελάσουμε, εν πρώτοις. Το χαμόγελο εκτός από μεταδοτικό, μας εμπνέει. "Όλα μπορούσανε να γίνουμε στον κόσμο, αγάπη μου, τότε που μου χαμογελούσες"(Τάσος Λειβαδίτης). Ας αναλογιστούμε πού και γιατί αποτύχαμε και ας αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες μας, αλλά και δράση για τη θεμελίωση ισχυρών θεσμών και εγκαταλείποντας μια για πάντα εξωθεσμικές συμβάσεις και λύσεις, οι οποίες αποδεικνύονται περίτρανα επισφαλείς αλλά και επικίνδυνες.

Κι αν ο θερισμός της παλιάς σποράς δεν απέδωσε, ας καταλάβουμε ότι ήρθε ξανά ο καιρός του σπείρειν.

*Η Μαρία Ψαρρού είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτιστικής Διαχείρισης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

STEVENIKO

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...

0 σχόλια for "Μια Ελλάδα που δεν ενηλικιώθηκε ποτέ"

Leave a reply