Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα εκλογικό σώμα σε απόγνωση, κρίση ταυτότητας και σύγχυση σχετικά με την ουσία της πολιτικής. Υποψήφιοι βουλευτές, υποψήφιοι αρχηγοί κομμάτων, υποψήφιοι πρωθυπουργοί, καταλληλότεροι... Πρόσωπα-προϊόντα παρασκευασμένα από τη βιομηχανία του μάρκετινγκ, που στοχεύουν σε ένα κοινό που αντιμετωπίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες με την ίδια στάση που κρατά απέναντι στα καταναλωτικά προϊόντα.

Παρατηρεί το προϊόν, τη συσκευασία, τη διαφήμιση, προσπαθεί να αντιληφθεί με συναισθηματικό τρόπο ένα θραύσμα της αλήθειας του προϊόντος, και τελικά επιλέγει ανάμεσα από τα διαθέσιμα, απ' ότι υπάρχει στο ράφι και φέρει μια επώνυμη ετικέτα. Αργότερα, όταν το προϊόν αποδειχθεί ανεπαρκές, επιστρέφει στην ίδια διαδικασία και επιλέγει κάτι άλλο, ή την νέα έκδοση του τελευταίου, που φαίνεται βελτιωμένο και φέρει εγγυήσεις ανανέωσης.

Είναι ένας φαύλος κύκλος φαιδρότητας που εξευτελίζει την έννοια της πολιτικής. Πολιτική δεν είναι οι υποψήφιοι, τα πρόσωπα και οι ωραίες γραβάτες. Πολιτική είναι το πρόγραμμα που ο καθένας εκπροσωπεί. Τα σαφώς περιγραφόμενα βήματα, το όχημα που θα σε πάρει από το σήμερα και θα σε πάει στο αύριο. Το σαφές όραμα με στέρεες δομημένες έννοιες και ρεαλιστική ανάλυση. Η περιγραφή της κατάστασης με όρους που να έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Όχι μία συλλογή όμορφων λέξεων, κραυγών και μουσικής.

Όμως το να ψηφίζει κανείς με βάση το πρόγραμμα έτσι ώστε να μην υπάρχουν τα περιθώρια οι ψεύτικες ελπίδες να γίνουν απογοήτευση, για κάποιους τουλάχιστον, είναι πλέον αυτονόητο. Τι γίνεται όμως όταν είτε αρνούνται οι υποψήφιοι να είναι σαφείς ως προς το πρόγραμμα ή το πρόγραμμά τους δεν μας ικανοποιεί;

Αναγνώστη μου, -και εδώ θα σου μιλήσω σε δεύτερο πρόσωπο. Δεν πρέπει να έχεις εσύ -και ο καθένας από μας- ένα πρόγραμμα στο μυαλό σου με το οποίο να μπορείς να συζητήσεις, να επιχειρηματολογήσεις, να μην μπορεί κανείς υποψήφιος ή συνομιλητής να σε αδειάσει ή να σε απογοητεύσει με τα περίφημα αδιέξοδα; Δεν πρέπει επιτέλους να απαιτήσεις αυτό που χρειάζεται η πατρίδα σου και ο ανθρώπινος πολιτισμός, και όχι να περιορίζεσαι στην επιλογή με καταναλωτικούς όρους μέσα από ήδη υπάρχουσες και παρουσιασμένες από τα ΜΜΕ λύσεις; Δεν πρέπει να είσαι ενεργός πολίτης και όχι ιδιώτης με σκυμμένο το κεφάλι;

Σκέψου και απάντησέ μου. Σκέψου, και διαμόρφωσε το δικό σου πρόγραμμα. Σκέψου, και απαίτησέ το. Το απαιτείς και δεν σου το προσφέρουν; Παρ' το από μόνος σου. Θέσε τη δικιά σου υποψηφιότητα. Σε οποιοδήποτε επίπεδο. Εσύ, με το δικό σου πρόγραμμα. Άλλωστε,

ΑΝ ΟΧΙ ΕΣΥ, ΠΟΙΟΣ;

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ;