Σοκάρουν τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη το πρώτο τρίμηνο του 2012, που αφορούν...
στη φτώχεια, στην ανεργία και στην έλλειψη στέγης στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Η Επιτροπή περιγράφει με μελανά χρώματα τις κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες στη χώρα μας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι πλέον, σύμφωνα με τη μελέτη, το 68% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες δεν έχουν δουλεία.

Το μέλλον περιγράφεται ζοφερό, καθώς η χώρα μας συγκαταλέγεται στην ομάδα εκείνων που αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών.

Όσον αφορά το ζήτημα της έλλειψης στέγης, η Επιτροπή επισημαίνει το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 25%, σε σχέση με το 2009, και ανέρχονται σε 20.000 συνολικά.

Η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση με δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις. Μια από τις επιπτώσεις αυτές είναι ότι το έγκλημα αυξάνει με δραματικούς ρυθμούς.

Η Ελλάδα, τα τρία τελευταία χρόνια, παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ποσοστιαία ετήσια αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας στην Ε.Ε.

Κάθε χρόνο διπλασιάζονται οι ένοπλες ληστείες και όλες οι άλλες μορφές ληστρικής εγκληματικότητας, ενώ πρωτοφανή αύξηση καταγράφουν και όλοι οι υπόλοιποι ποιοτικοί και ποσοτικοί δέικτες του εγκλήματος.

Οι πολίτες αισθάνονται απροστάτευτοι. Η χώρα μας βρίσκεται στο έλαιος ληστρικών επιθέσεων αδίσταχτων συμμοριών. Η ανασφάλεια των Ελλήνων έχει φτάσει σε ανησυχητικούς δείκτες. Η Ελλάδα φαντάζει ανοχύρωτη χώρα.

Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει την εγκληματικότητα που της αναλογεί. Οι δείκτες διακύμανσης της εγκληματικότητας που παρουσιάζει μια κοινωνία στο χώρο και το χρόνο, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η εγκληματικότητα στη χώρα μας θα πρέπει -μεταξύ των άλλων- να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να αναβαθμισθεί το κοινωνικό κράτος, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους και να διασφαλισθούν τα μέσα για την επίτευξή τους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να ενσωματωθούν οι μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού, να στηριχθούν οι θεσμοί της οικογένειας και του σχολείου. Με λίγα λόγια θα πρέπει να οικοδομηθεί μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, με ίσες ευκαιρίες για όλους.

Υπάρχουν λύσεις για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικότητας στη χώρα μας. Απαιτείται, όμως, πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης του φαινομένου και η απομάκρυνσή μας από το απόλυτα κατασταλτικό μοντέλο, το οποίο έχει αποτύχει διεθνώς.

Δυστυχώς η Ελλάδα δεν διαθέτει μια ορθολογική πολιτική πρόληψης της εγκληματικότητας, αλλά ούτε και πολιτική καταστολής της. Με λίγα λόγια, η χώρα μας δεν έχει αντεγκληματική πολιτική και μάλλον δεν θα αποκτήσει το άμεσο χρονικό διάστημα.

του Άγγελου Τσιγκρή