Ελένα Μπέλλη, Ημερησία





Συγκινητικός ο ανθρωπισμός των ηγετών του κόσμου. Συγκινητικός μέχρι δακρύων. Όχι, δεν είναι μόνον η Λιβύη και η επερχόμενη ανθρωπιστική κρίση που «μίλησε» στην ψυχή των αρχηγών μας. Είναι και η Ακτή Ελεφαντοστού. Ειδικά στην ψυχή του Νικολά Σαρκοζί, το Αμπιτζάν και ο ακήρυχτος εμφύλιος προκάλεσαν δέος. Σοκ και δέος. Σε βαθμό που σήμερα οι Γάλλοι τον καλούν να δώσει εξηγήσεις. Για το ρόλο της Γαλλίας στην ανατροπή του προέδρου Γκμπαγκμπό, πιο συγκεκριμένα για τον ρόλο των βομβαρδισμών από γαλλικά ελικόπτερα.

Το «κλειδί» δηλαδή στην παραίτηση του Γκμπαγκμπό και στην ανάληψη της προεδρίας από τον εκλεγμένο Αλασάνε Ουατάρα.

Οι Γάλλοι, υπουργοί, στρατηγοί και στρατιώτες, φωνάζουν ότι οι δυνάμεις τους δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο στην αλλαγή φρουράς στο Αμπιτζάν. Και ότι οι γαλλικές δυνάμεις φρόντισαν μόνον να προστατεύσουν τους αμάχους.

«Αυτό που με δυσαρεστεί περισσότερο σε αυτή την ιστορία είναι ότι προσπαθούν να διηγηθούν βλακείες στο γαλλικό λαό», δήλωσε ο γνωστός Ρολάν Ντιμά. Και εξήγησε ότι «ο γαλλικός στρατός παρέδωσε τον κύριο Λοράν Γκμπαγκμπό στον εχθρό του». Σύμφωνα με την εφημερίδα The International Herald Tribune, ο Ντιμά πρόσθεσε ότι «στην πραγματικότητα, ο γαλλικός στρατός τον παρέδωσε στο σπίτι του εχθρού του, αναβιώνοντας την παράδοση της αρχαιότητας». Βέβαια, ο διοικητής των δυνάμεων του ΟΗΕ στο Αμπιτζάν παραδέχθηκε ότι οι γαλλικοί βομβαρδισμοί, στα βαρέα όπλα του Γκμπαγκμπό, «ίσως και να άνοιξαν το δρόμο» στις δυνάμεις του Ουατάρα. Και τώρα που ο δρόμος άνοιξε, οι περισσότεροι Γάλλοι στρατιώτες φεύγουν, έτσι, για να μη δοθεί η εντύπωση ότι το Παρίσι εμπλέκεται στη μεταβατική περίοδο στο Αμπιτζάν. Προς Θεού…

Αλλά, να που ο γαλλικός Τύπος βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ως πρώην γαλλική αποικία, η Ακτή Ελεφαντοστού αξίζει ένα μεγαλοπρεπές πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Le Monde. Ένα πηχυαίο τίτλο, ένα κύριο άρθρο στην πρώτη σελίδα και μία γελοιογραφία, του γνωστού Πλαντί, να απεικονίζει το δικηγόρο (και πρώην υπουργό Εξωτερικών) Ρολάν Ντιμά να σπεύδει να υπερασπιστεί τον Γκμπαγκμπό. Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα ζητά τη δημιουργία επιτροπής έρευνας για τα τεκταινόμενα στην Ακτή Ελεφαντοστού.

Όχι για τον ρόλο της Γαλλίας, φυσικά. Αλλά για τα εγκλήματα, τα χιλιάδες εγκλήματα και από τις δύο πλευρές του εμφυλίου πολέμου. «Τυχόν διαδικασία κατά του Γκμαγκμπό δεν σημαίνει ότι η άλλη πλευρά -ορισμένες μονάδες παρτιζάνων του Ουατάρα- δεν θα αποτελέσει αντικείμενο έρευνας», γράφει η εφημερίδα. Οσο για το ρόλο στους βομβαρδισμούς από γαλλικά ελικόπτερα και ελικόπτερα του ΟΗΕ, γράφει: «Αυτές οι δύο δυνάμεις τέλειωσαν με την παρέμβασή τους στο πλευρό του Ουτάρα. Η στήριξή τους ήταν αποφασιστική. Υπερέβησαν την εντολή τους; Αν ναι, θα είχαν λόγο να το πράξουν. Αναμφίβολα επιτάχυναν το τέλος του εφιάλτη».

Κατά συνείδηση, λοιπόν, ο κάθε πόλεμος. Κατά συνείδηση, η επίτευξη της ειρήνης. Κι αν στο μεσοδιάστημα μεσολαβήσουν αδικίες και θάνατοι, ας είναι. Αρκεί που δεν υπήρξαν περισσότερες αδικίες, περισσότεροι θάνατοι. Με άλλα λόγια, επιλέγουμε το σύμμαχο και τον στηρίζουμε. Με κάθε μέσο. Μέχρι τέλους. Και κατά παράβαση των διεθνών κανόνων. Ετσι, απλά…

inprecor

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...