Της Ζέζας Ζήκου

Η αγωνία για τις αποφάσεις από τις πυρετώδεις διαβουλεύσεις για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους (PSI) ξεπερνά πλέον το ποσοστό του «κουρέματος». Θα είναι οι βαρύτατες συνέπειες από το μεγάλο «κούρεμα» στη ζωή μας που μας περιμένουν, καθώς και οι δυσμενείς επιπτώσεις στο κύρος της χώρας. Η Ελλάδα ως χώρα και οι Ελληνες φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις θα αγωνίζονται τα επόμενα 10-20 χρόνια να αποβάλουν το στίγμα της αφερεγγυότητας.

Πολύ περισσότερο, όταν μια χώρα και κατά συρροήν οι κυβερνήσεις έχουν τεράστιο έλλειμμα οικονομικής διπλωματίας. Το πότε θα χρεοκοπήσει μια χώρα που εκχωρεί συνεχώς περιουσιακά της στοιχεία από τους πολίτες της στους δανειστές της, από τον δημόσιο τομέα και τις εθνικές φορολογικές αρχές στο ξένο τραπεζικό κεφάλαιο, είναι φυσικά θέμα χρόνου.

Η Ελλάδα έχει συρθεί σε μια ιστορική καταστροφή... και το μνημονιακό κατεστημένο αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα και θέτει ύπουλα ερωτήματα. Οπως για παράδειγμα, αν προτιμούμε μία συντεταγμένη (δηλ. συνεννοημένη με την Τρόικα) χρεοκοπία, εντός ευρώ, από μία άτακτη χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή, η απάντηση είναι μάλλον προφανής για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων και εν τέλει της κοινωνίας.

Και ενώ φαίνεται ότι η Αθήνα είχε ήδη συμβιβαστεί στην ιδέα του επιτοκίου μεσοσταθμικά γύρω στο 4,5% και ενώ θεωρείται βέβαιο ότι έχει δεχθεί και την υπαγωγή των νέων ομολόγων στο, επαχθές για τον δανειζόμενο, βρετανικό δίκαιο, η «αγέλη των λύκων» οσμίζεται αίμα: Οσα μέτρα κι αν ληφθούν, όσα χρήματα κι αν δώσει στην Αθήνα η Ευρώπη και το ΔΝΤ, όσο και να είναι το μέγεθος του «κουρέματος» και του επιτοκίου, η χρεοκοπία της είναι αναπόφευκτη. Η «αγέλη των λύκων» σουλατσάρει επί δύο χρόνια στην Ελλάδα. Πότε αποφασίστηκε η κάθοδος των «λύκων» στην Αθήνα; Εχει γραφεί κατ’ επανάληψη ότι όλα άρχισαν γύρω από ένα πολυτελές τραπέζι στο Μανχάταν, όπου μεταξύ «τυρού και αχλαδίου» ο Τζορτζ Σόρος, ο Τζον Πόλσον, ο Στιβ Σβάρτσμαν της Βlackstone, o Νουριέλ Ρουμπινί και ο αποκαλούμενος και «πατέρας του ευρώ» Ρόμπερτ Μάντελ κάθισαν στις 17 Φεβρουαρίου του 2010 να... φάνε τον πιο αδύναμο κρίκο της Ευρωζώνης, την Ελλάδα του πρώην πρωθυπουργού και εκλεκτού τους Γιώργου Παπανδρέου.

Προ ημερών ο «φιλέλλην» Σόρος λέγεται ότι πέρασε βιαστικά από τη χώρα μας, φεύγοντας μάλιστα νωρίτερα από τη λήξη ενός διεθνούς συνεδρίου που διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Πρόσφατα ο δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος των αγορών έχει αγοράσει ευρωπαϊκά ομόλογα αξίας 2 δισ. δολαρίων, από την πτωχευμένη πλέον MF Global Holdings που φαίνεται ότι είναι το μεγάλο θύμα της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους στην Αμερική, μετά την εκτεταμένη έκθεσή του, ύψους 6 δισ. δολαρίων, στα ομόλογα των ευρωπαϊκών PIIGS. Η κατάρρευση της MF Global βρίσκεται στην έβδομη θέση μεταξύ των μεγαλύτερων χρεοκοπιών στις ΗΠΑ, με πρώτη εκείνη της Lehman Brothers το 2008. Αλλωστε, όπως κυνικά ομολογεί ο Τζορτζ Σόρος, τα διαβόητα hedge funds στοιχημάτισαν συντονισμένα και ορθώς, όπως αποδείχθηκε, στην κρίση χρεών της Ευρωζώνης.

Ενας άλλος έμπειρος μάνατζερ του χρηματοπιστωτικού τομέα (άλλοτε γενικός σύμβουλος του αμερικανικού LΤCΜ, η κατάρρευση του οποίου το 1998 παρ’ ολίγον να είχε προκαλέσει παγκόσμια κρίση από τότε): την παρομοιάζει με τη μεξικάνικη κούκλα Πινιάτα, που τα παιδιά χτυπούν με ξύλα ώσπου να σπάσει και να αρπάξουν τις καραμέλες που είχε μέσα της, όπου στη θέση της Πινιάτα βρίσκεται η Ελλάδα... και στη θέση των παιδιών τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια που την κοπανάνε.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...