Πλησιάζει “η ώρα του λαού”. Θα κληθούμε να δώσουμε την απάντηση μας -λέει- σε όσα γίνονται. Θα καθορίσουμε εμείς τις εξελίξεις. Θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ναι…

Στήνονται εκλογές τώρα, που η χώρα δέθηκε με το PSI και ενεργοποιήθηκαν τα CDS. Δηλαδή θα έχουμε εκλογές και στην ουσία ελάχιστα θα διακυβεύονται. Όσο αυτό ήταν δυνατόν, είμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων. Αλλά δεν είναι τόσο βλάκες όσο εμείς. Φρόντισαν και για περαιτέρω διασφάλιση και νομιμοποίηση της καταλήστευσης που προωθούν. Τα δύο κόμματα που αναμένεται να πάρουν το μεγαλύτερο ποσοστό (έχει δρόμο μέχρι τις εκλογές) έχουν ήδη συμφωνήσει . Παράλληλα στη βουλή θα υπάρχει η ΔΗΜ.ΑΡ του Κουβέλη δηλαδή το ΠΑΣΟΚ πριν μερικά χρόνια, ίσως το μνημονιακό ΛΑΟΣ και ίσως οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Αλλά είπαμε : ο λαός θα πει την τελευταία λέξη. Ο λαός θα ορίσει, θα επιλέξει.

Μεταξύ ποιών, όμως; Αν όλες οι επιλογές είναι παρόμοιων αποχρώσεων, πού ακριβώς έγκειται η δημοκρατία; Στην ελεύθερη επιλογή του προσώπου που θα εφαρμόσει την προαποφασισμένη πολιτική; Και αυτό μας αρκεί για να λέμε πως έχουμε δημοκρατία;

Κάθε τέσσερα χρόνια περίπου καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο πράγμα. Να νομιμοποιούμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Για να τις μαυρίζουμε μετά από κάποια χρόνια και να βγάζουμε μια νέα παρόμοια, αλλά με άλλη ονομασία.

Είναι προφανές ότι, αν περιμένουμε να βγει κάτι από τις εκλογές, είμαστε γελασμένοι. Ωστόσο, η γενικότερη μετριοπάθεια της κοινωνίας απέναντι σε όσα έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια, δεν επιτρέπει και πολλές ελπίδες για διαφορετικούς τρόπους δράσεις.

Η ψήφος στις εκλογές μπορεί να δώσει νομιμοποίηση, αλλά στη συνείδηση μας είναι ήδη χρεοκοπημένοι και παράνομοι.

Η ψήφος στις εκλογές έχει νόημα μόνο ως προσωρινό ανάχωμα και μόνο επειδή μια μαζικότατη αποχή είναι μάλλον απίθανη προς το παρόν.

Η ψήφος στις εκλογές είναι νομιμοποίηση και άνευ ουσίας, αν μετά τις εκλογές ακολουθήσει “περίοδος χάριτος” προς τη νέα κυβέρνηση ή τους αφήσουμε να πιστέψουν ότι μέσω των προκάτ εκλογών “ο λαός μίλησε”.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...