Ετσι, ο πρώτος μαύρος αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε να κάνει μία στάση στο πλαίσιο της επίσκεψής τους στο Μίσιγκαν για να μαζέψει χρήματα για το κόμμα των Δημοκρατικών και πραγματοποίησε νοερό ταξίδι στον χρόνο επισκεπτόμενος το λεωφορείο όπου η μαύρη Αμερικανίδα Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε μια λευκή, τον Δεκέμβριο του 1955.

«Κάθισα στη θέση της για ένα λεπτό και αναλογίστηκα το κουράγιο και την ανθεκτικότητα που αποτελεί κομμάτι της πιο πρόσφατης ιστορίας μας», δήλωσε ο Ομπάμα, από τη εκδήλωση για τη συγκέντρωση πόρων στο Μουσείο Χένρι Φορντ στο Ντιτρόιτ, όπου εκτίθεται το ιστορικό λεωφορείο.

Ο Ομπάμα χαρακτήρισε τη μοδίστρα Παρκς ως «κομμάτι μιας μεγάλης αλυσίδας ανθρώπων που μερικές φορές είναι ανώνυμοι, συχνά δεν καταφέρνουν να μπουν στα βιβλία ιστορίας, αλλά οι οποίοι αδιάκοπα υποστήριζαν την αξιοπρέπειά τους, το κομμάτι τους από το Αμερικανικό Ονειρο.»

Η σύλληψη και η δικαστική δίωξη που ακολούθησαν μετά την ιστορική στάση της Ρόζα παρκς στο λεωφορείο,, στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, λειτούργησαν σαν καταλύτης για εκτεταμένες διαδηλώσεις και ένα επιτυχές μποϊκοτάρισμα του συστήματος λεωφορείων της πόλης το οποίο λειτουργούσε με βάση τον διαχωρισμό λευκών και μαύρων πολιτών.

Σήμερα, θεωρείται πλέον η πρώτη σημαντική νίκη σε μια μακροχρόνια εκστρατεία η οποία τελικά θα αποκορυφωνόταν στην κατάργηση των ρατσιστικών νόμων μαζί με την υπογραφή της Νομοθετικής Πράξης Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964.

«Χρειάζεται απλούς πολίτες για να επιφέρει κανείς την αλλαγή, πολίτες αποφασισμένους να συνεχίσουν να μάχονται και να σπρώχνουν, που συνεχίζουν να φέρνουν αυτή τη χώρα πιο κοντά στα υψηλότερα ιδανικά της.», είπε ο Ομπάμα.

Για συγκεντρώσει χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία, ο Ομπάμα διοργάνωσε μία εκδήλωση στο Μουσείο Χένρι Φορντ, όπου μίλησε σε 600 θεατές οι οποίοι είχαν πληρώσει 250 δολάρια απλώς για να παρευρεθούν ή 1.000 δολάρια για χειραψία με τον αμερικανό πρόεδρο.