Ένα ασυνήθιστο πρωτοσέλιδο με τον τίτλο «Το Πραξικόπημα που δεν έγινε» κρεμάστηκε στα μανταλάκια των περιπτέρων το πρωί της Κυριακής 30 Σεπτεμβρίου 2012. Η εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ» αφιέρωσε αρκετό μελάνι για να μας «πληροφορήσει» ότι η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων καρατομήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, λίγο πριν πέσει δηλαδή η κυβέρνηση Παπανδρέου και αναλάβει την πρωθυπουργία ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, επειδή ο τότε αρχηγός ΓΕΣ μαζί με τους αρχηγούς των άλλων όπλων και σωμάτων ετοίμαζαν στρατιωτικό πραξικόπημα!

Θα περίμενε κανείς να γίνει σεισμός στην κυριολεξία και η χώρα να κινείται στους ρυθμούς αυτού του πρωτοσέλιδου για αρκετό καιρό ακόμα. Τελικά η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι δε συνέβη και τίποτα μετά από αυτό το δημοσίευμα. Μία καθησυχαστική δήλωση του Υπουργού Άμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου ότι «οι ένοπλες δυνάμεις είναι πιστές στο σύνταγμα», μια αντίδραση του τότε πρωθυπουργού και νυν επισκέπτη καθηγητή του Χάρβαρντ Γιώργου Παπανδρέου ότι οι μυστικές υπηρεσίες ποτέ δεν τον πληροφόρησαν σχετικά με σχέδια στρατιωτικών για πραξικόπημα και από εκεί και πέρα δύο προσεκτικές, στο ύφος και τις διατυπώσεις, ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων για τη σκοπιμότητα του δημοσιεύματος. Και αυτό ήταν όλο. Κυβέρνηση και πρωθυπουργός δεν υπάρχει; θα ρωτήσει κανείς και με το δίκιο του. Κυβερνητικά κόμματα έστω; Ούτε απ’ αυτά.

Ανοίγοντας κανείς να διαβάσει την εφημερίδα περιμένει να μάθει για «παρασκηνιακές διεργασίες, πρόσωπα, ονόματα και επιδιώξεις» όπως προαναγγέλλει η εφημερίδα. Τελικά μηδέν εις το πηλίκο. Το ρεπορτάζ βρίθει εικασιών, ανασυνθέτει ήδη γνωστά γεγονότα και τη σχετική φημολογία εκείνων των ημερών, τα στοιχεία διάτρητα και έωλα που σε καμία περίπτωση δε στοιχειοθετούν το βαρύγδουπο τίτλο που έχει. Η εντύπωση που δημιουργεί το δημοσίευμα είναι ότι η τότε ηγεσία των ΕΔ ετοίμαζε την επέμβαση του στρατού και αυτός –αφήνεται να εννοηθεί απ’ το όλο πνεύμα του κειμένου– είναι και ο λόγος της καρατόμησής τους. Καμία επίκληση απόρρητων στοιχείων από μυστικές υπηρεσίες, καμία εικόνα για το τι λέει, αν λέει το ΝΑΤΟ και αν κύκλοι του έχουν εγκρίνει ή όχι μια τέτοια ενέργεια του στρατού στην Ελλάδα. Αν έχουν έστω γνώση των σχεδίων των πραξικοπηματιών η Ουάσινγκτον, οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο ή το Παρίσι. Τίποτα. Λες και η Ελλάδα που τελεί υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και στην πλάτη της διεξάγεται παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος, αποτελεί νησίδα στον ωκεανό.

Τελικά ο προσεκτικός παρατηρητής θα μείνει με την απορία πως γίνεται και η τότε ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να καρατομηθεί για να αποφευχθεί πραξικόπημα και ο τότε αρχηγός ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος να γίνεται στη συνέχεια υπουργός Εθνικής Άμυνας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμμένου, ενώ ο αντιναύαρχος Δημήτρης Ελευσινιώτης αρχηγός Ναυτικού να είναι σήμερα υφυπουργός Άμυνας στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη.

Σαν να μην έφθαναν αυτά, οι ακόμα πιο παρατηρητικοί και καχύποπτοι επισημαίνουν ότι η νωπή, μέχρι σχεδόν τη μέρα του δημοσιεύματος του Βήματος, υπόθεση του τρίτου τη τάξη Πολιτειακού Παράγοντα, του Προέδρου της βουλής για σκάνδαλο real estate και φοροδιαφυγή έχει προκαλέσει δηλώσεις βουλευτών της συμπολίτευσης, που μιλούν για πόλεμο συμφερόντων που θέλουν την «αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος». Ταυτόχρονα το τελευταίο δεκαήμερο ο ΣΔΟΕ και οι λίστες του για πολιτικά πρόσωπα και μεγάλους φοροφυγάδες με καταθέσεις στο εξωτερικό συναγωνίζονται, για την πρωτιά της επικαιρότητας, με τις συζητήσεις για την οριστικοποίηση του πακέτου μέτρων και τις κόντρες κυβέρνησης και τρόικας. Μήπως ήταν απλά αντιπερισπασμός ή σήμα να σταματήσουν τα επιθετικά δημοσιεύματα κατά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη του τρίτου τη τάξη -για να μην ξεχνιόμαστε- πολιτειατού παράγοντα;

Τι να συμβαίνει άραγε; Με το περιεχόμενο και την εγκυρότητα του δημοσιεύματος γελάει ο κόσμος. Ούτε οι πέτρες δε φαίνεται να το παίρνουν στα σοβαρά. Οι πιο σοβαρές εξηγήσεις που δίνονται είναι ότι πρόκειται για πόλεμο επιχειρηματικών συμφερόντων. Απ’ τη μια Ψυχάρης και Μπόμπολας και απ’ την άλλη Ρέστης και Βαρδινογιάννης. Το «Βήμα» βγάζει στα μανταλάκια το στρατό και το Φραγκούλη Φράγκο, Η «Realnews» το Μεϊμαράκη, και το «Έθνος» του Μπόμπολα το Ρέστη του «Πρώτου Θέματος». Η ταμπακιέρα; χρήματα, μοιρασιές, επιχειρηματικά δάνεια και τι άλλο; Παρεμπιπτόντως όλοι οι προαναφερόμενοι είναι μέτοχοι του «MEGA» αλλά ως γνωστόν είναι «στα μαχαίρια».

Ας υιοθετήσουμε προς το παρόν ότι πρόκειται για μια φτηνή επιχειρηματική κόντρα και τίποτε άλλο. Όσο γελοίο και να είναι το δημοσίευμα, από την άποψη της στοιχειοθέτησης και των ντοκουμέντων που (δεν) έχει, το γεγονός και μόνο ότι πλέον αποτελεί δημοσίευμα αρχίζει να γίνεται σοβαρό. Και γίνεται τραγικά σοβαρό αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν επιχειρηματίες και εκδοτικά συγκροτήματα που κάνουν μέρος της κόντρας που έχουν με ανταγωνιστές τους, το ίδιο το πολίτευμα. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Μήπως να περιμένουμε σε επόμενες Κυριακές για να μάθουμε τι άσσους έχει στο μανίκι του ο κ. Ψυχάρης; Μήπως θέλουν να την πάθουμε όπως στο ανέκδοτο ο βοσκός με το λύκο για να «μας (ξανα)πιάσουν με τις πιτζάμες»;

Πάντως στην Ελλάδα που έχει μακρύ ιστορικό στρατιωτικών πραξικοπημάτων ποτέ δεν ηγήθηκαν σ’ αυτά οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά πάντοτε κατώτερα απ’ αυτούς στελέχη. Προς τι λοιπόν επίκεντρο όλου του δημοσιεύματος ο τότε αρχηγός ΓΕΣ και μετέπειτα υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Φραγκούλης Φράγκος;

Μια ενδιαφέρουσα εξήγηση δίνει ο πρώην αντιπρόεδρος της βουλής κ. Παναγιώτης Κρητικός με δήλωσή του τη Δευτέρα 1^η Οκτωβρίου. Παραθέτουμε την ενδιαφέρουσα ερμηνεία που κάνει χωρίς περαιτέρω σχόλια:

 «Το περί πραξικοπήματος δημοσίευμα σε δημοσιογραφικό συγκρότημα έναν χρόνο μετά, δεν έχει άλλον σκοπό από το να προετοιμάσει το έδαφος για ένα νέο πολιτικό σκηνικό μέσα από την έλευση ενός νέου Παπάγου. Οι γνωρίζοντες την ιστορία του τόπου το παραλληλίζουν, τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών, με το ολίγον ωρών κίνημα των Χρηστέα-Κουρούκλη το Μάιο του 1951, εν ονόματι του Στρατάρχη Παπάγου, το οποίο δήθεν κατέστειλε ο ίδιος ο Στρατάρχης. Αυτό το προνουτσιαμέντο ήταν αρκετό να εξιδανικεύσει έτι περαιτέρω την προσωπικότητα του Παπάγου, ώστε να αποκτήσει στην συνείδηση του και τότε χειμαζόμενου και απογοητευμένου λαού λυτρωτικές διαστάσεις. Κεντρικός στόχος του εγχειρήματος είναι η ανάσχεση της ανοδικής πορείας α) των αριστερών δυνάμεων, β) της Χρυσής Αυγής δευτερευόντως, γ) πρωτίστως, όμως, η ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού χώρου. Αυτό καθεαυτό το δημοσίευμα αποτελεί την αφορμή για την αναγκαία ζύμωση. Όλες οι άλλες ερμηνείες που δόθηκαν περί δήθεν αποπροσανατολισμού, εκφοβισμού και τα τοιαύτα είναι αστειότητες. Μέσα απ’ αυτό το δημοσίευμα αναδύεται (σκιαγραφείται) η ηγετική προσωπικότητα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της (πατριωτισμός, επάρκεια ικανοτήτων, αποφασιστικότητα, δημοκρατικό ήθος και άλλες αρετές), τα οποία, στα μάτια του Λαού, έχουν αποδράσει από την σημερινή πολιτική ηγεσία…».

Πηγη