Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παρέμβαση του διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι τον περασμένο Ιούλιο ήταν καθοριστική για τις εξελίξεις στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.

Αναμφισβήτητα, χώρες της ευρωπεριφέρειας, όπως η Ελλάδα, κερδίζουν περισσότερο χρόνο για να βάλουν τα του οίκου τους σε τάξη και πιθανόν θα μπορούσαν να κερδίσουν κάτι παραπάνω αν έθεταν κάποια θέματα στον σωστό χρόνο προς τη γερμανική πλευρά.

Όμως, αυτό δεν αποκλείει κάποιο γεγονός ή γεγονότα που θα μπορούσαν να φέρουν τα πάνω κάτω, προκαλώντας αναταραχή και πονοκέφαλο στο γερμανικό κυβερνητικό στρατόπεδο.

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να έχει κάποιος μαντικές ικανότητες για να προβλέψει ότι η πιθανότερη εστία προβλημάτων είναι η κατάσταση των εθνικών οικονομιών.

Δεν θα πρέπει να είναι άγνωστες σε πολλούς οι προβλέψεις που θέλουν πολύ κόσμο στην Ελλάδα να εκφράζει τον θυμό και τη δυσαρέσκειά του για την άσχημη οικονομική και ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται μέχρι τον επόμενο Ιούνιο.

Δεν μπορεί να αποκλειστεί κάτι τέτοιο όταν λαμβάνονται επιπρόσθετα περιοριστικά μέτρα ύψους 13 δισ. ευρώ ή 6,5% του ΑΕΠ περίπου το 2013 και η ανεργία συνεχίζει να θερίζει.

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι που θεωρούν ότι τίποτε σημαντικό δεν πρόκειται να συμβεί μέχρι τότε.

Όμως, το ερώτημα αν η σημερινή νηνεμία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσωρινή περίοδος πριν από τη μεγάλη καταιγίδα παραμένει.

Πολύ περισσότερο όταν σημαντικά ζητήματα όπως η φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους δεν έχουν επιλυθεί οριστικά και η ύφεση κατατρώει τα σωθικά της οικονομίας.

Dr. Money