Το φλέγον ζήτημα της «προσωρινής» αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας παραμένει ταμπού, λόγω των «ιδιαίτερων» σχέσεων που αναπτύσσονται με τους καναλάρχες. Την ίδια στιγμή όμως που τα ασημικά του κράτους πωλούνται αντί πινακίου φακής, είναι τουλάχιστον προκλητικό να μην βγαίνουν σε κανονικό διαγωνισμό οι ψηφιακές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας και το κράτος να χάνει εκατομμύρια! Μιλάμε για μία περιουσία εθνικής σημασίας που παραμένει βορά ιδιωτών και μοχλός άσκησης πίεσης από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Για σχεδόν 20 χρόνια, το ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό τοπίο παραμένει αρρύθμιστο. Οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί εκπέμπουν σε καθεστώς προσωρινής νομιμότητας, με άδειες που ανανεώνονται κάθε τόσο, χρησιμοποιώντας προκλητικά χωρίς κανείς να γνωρίζει πόσα ακριβώς πληρώνουν για ένα δημόσιο αγαθό, όπως τις συχνότητες. Να υπενθυμίσουμε ότι έχουν γίνει ερωτήσεις στο κοινοβούλιο γιʼ αυτό το μείζον θέμα χωρίς να δοθούν πειστικές απαντήσεις. Εννοείται ότι τα μεγάλα κανάλια που ξιφουλκούν κατά τις φοροδιαφυγής, των παράνομων συντάξεων κλπ, αποφεύγουν χαρακτηριστικά να αναφερθούν σε αυτή την κατάχρηση δημοσίου αγαθού που δεν διαφέρει σε τίποτα ως προς τα αποτελέσματα στα κρατικά έσοδα.

«Αιχμάλωτο» και το ΕΣΡ

Παράλληλα τα «παραθυράκια και τα «κόλπα» για να μην πληρώνονται τα πρόστιμα στο ΕΣΡ είναι πλέον πολλά και ουδείς νοιάζεται όταν το περίφημο Συμβούλιο κατακεραυνώνει με πρόστιμα τους καναλάρχες.

Εν τω μεταξύ το Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο καλείται να γνωμοδοτήσει για τις προσφυγές των καναλιών επί των χρηματικών κυρώσεων που επιβάλλει το ΕΣΡ είναι σαφές: «Το Σύνταγμα δεν ανέχεται πλέον την παράταση της θητείας των μελών της Ανεξάρτητης Αρχής, η δε Ανεξάρτητη Αρχή δεν διαθέτει από το χρονικό αυτό σημείο και μετά νόμιμη συγκρότηση» αναγράφεται πλέον σε κάθε απόφαση κατάργησης των προστίμων του ΕΣΡ.

Ύστερα από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί αψηφούν τα πρόστιμα που επιβάλλει και τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα τσουχτερά, όπως για παράδειγμα εκείνα σε κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας για τη μετάδοση τυχερών παιχνιδιών χωρίς τη σχετική άδεια της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων.

Το ζήτημα βέβαια είναι ότι η επιτροπή δεν έχει ακόμη συνεδριάσει για τα τηλεπαιχνίδια, ενώ το ΕΣΡ δεν έχει ακόμη απευθυνθεί σχετικά με το ζήτημα αυτό στην Επιτροπή.

Αποτέλεσμα; Τα τυχερά παιχνίδια εξακολουθούν να προβάλλονται, το ΕΣΡ συνεχίζει να επιβάλλει πρόστιμα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί συνεχίζουν να τα αγνοούν. Αθάνατη ελληνική πραγματικότητα!
Πόσο θα συνεχιστεί αυτή η τραγελαφική κατάσταση;

Πόσα έχει εισπράξει μέχρι σήμερα το ελληνικό Δημόσιο και γιατί δεν γίνεται διαγωνισμός τώρα που η χώρα έχει ανάγκη από χρήμα;

Ποια «πελατειακή» σχέση κρύβεται πίσω από τα περίφημα πρόστιμα του ΕΣΡ;

Γιατί δίνεται δικαίωμα στους καναλάρχες να αμφισβητούν τα πρόστιμα;