Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος

Η «ελεύθερη» έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας για το σύνολον των πολιτικών προτάσεων που διατυπώνει η κοινωνία είναι γράμμα κενό περιεχομένου αφού τα αμέτρητα προνόμια των κομμάτων, οι πολυέξοδοι επικοινωνιακοί κομματικοί μηχανισμοί, η πανάκριβη εκλογική διαδικασία που φρόντισαν να δημιουργήσουν, τα υπέρογκα ποσά χρηματοδότησης που φρόντισαν να εισπράττουν από τον φορολογούμενο και μάλιστα προκαταβολικά για να ευνοούνται μόνο τα υπάρχοντα κόμματα από το ολιγοπώλιο της πληροφόρησης και άτυπο συγκυρίαρχο της εξουσίας, τους εξασφαλίζουν την αποκλειστικότητα σ’ αυτήν και αποκλείουν στην πράξη την γνωστοποίηση των πολιτικών απόψεων κάθε ανεξάρτητου πολίτη που έχει να συνεισφέρει μια νέα θετική πρόταση δημοκρατικής αλλαγής του συστήματος.

Έτσι ο κάθε ψηφοφόρος, χωρίς την δυνατότητα ενημέρωσης για το σύνολον των πολιτικών προτάσεων συμπεριλαμβανομένων και των αποκλεισμένων επικοινωνιακά πολιτών, προσέρχεται στις κάλπες και ουσιαστικά υπογράφει μια λευκή επιταγή στην ίδια πάντα ανακυκλούμενη κλειστή εξουσία, δίνοντάς της ταυτόχρονα προκαταβολικά άφεση αμαρτιών για ότι αρνητικό ήθελε προκύψει, αφού αυτή, έχει την δυνατότητα να παραγράφει αναδρομικά κάθε έγκλημά της. Η αυτονόητη για κάθε πολίτη έννοια ότι η δικαιοσύνη πρέπει να απονέμεται ισόνομα χωρίς να εξαιρεί την εξουσία με επαίσχυντα συνταγματικά άρθρα όπως το 85, δεν φαίνεται να είναι αποδεκτή από την εξουσία και αυτό το γεγονός το έχουν διαπιστώσει οι πολίτες.

Αν όμως τα κόμματα παρανομούν και αυτοεξαιρούνται της ισονομίας, τότε σε τι διαφέρουν από τις συμμορίες;

Όμως ακόμα και όταν οι πολιτικές επιλογές του πολίτη περιορίζονται αντιδημοκρατικά σ’ αυτήν την κλειστή και εν πολλοίς ανεξέλεγκτη εξουσία, πόσο ελεύθερα εκφράζεται η

λαϊκή κυριαρχία όταν ποδηγετείται με παραπλανητικές

υποσχέσεις; Εκμαυλίζεται με ανήθικα προνομιακές παροχές σε επιλεγμένες συντεχνίες; Εξαγοράζεται με χιλιάδες αναξιοκρατικούς διορισμούς ημετέρων σε θέσεις αργομισθίας; Με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η αναξιοκρατία και η διαφθορά σε κλειστά κυκλώματα του δημοσίου.

Με αυτό το σύνταγμα και την εφαρμοσθείσα πολιτική πρακτική όλες οι πολιτειακές αξίες νοθεύτηκαν. Οι επικοινωνιακοί, ελεγκτικοί, ακυρωτικοί και επανορθωτικοί μηχανισμοί της δημοκρατίας που έπρεπε να λειτουργούν πλήρως, θεσμικά και ανεξάρτητα, εξουδετερώθηκαν και έχουν αντικατασταθεί από αντιδημοκρατικές πρακτικές στις οποίες ευρύχωρα στεγάζονται: Η ανισονομία. Η ευνοιοκρατία. Η αδιαφάνεια. Η διαφθορά. Η αναξιοκρατία.

Άρα το πολιτικό μας σύστημα έχει σοβαρά δημοκρατικά ελλείμματα.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...