Της Τζένης Κ.

"Το έθνος μας απειλείται". Από εν δυνάμει κινηματίες στο στράτευμα. Από τρομοκράτες… Νιώστε φόβο, αφήστε να ευδοκιμήσουν παλιά και νέα ταμπού, κοιτάξτε τον απέναντι με μισό μάτι, αμφισβητήστε τις προθέσεις του και ξεχάστε την πείνα.

Αυτή που περιρρέει. Κι αυτή που έρχεται. Αφήστε τους φτωχοδασκάλους να μαζέψουν από τα τσιμέντα του ’80 τα παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία. Να βγάλουν από την τσέπη τους μισό ευρώ, να πάρουν κουλούρι, να γίνουν η εγχώρια Action Aid για το λευκό παιδί του διπλανού, χωρίς διαφήμιση… Μη ματαιοπονήσετε απεργώντας. Περιγελάστε τους εργάτες που ματαιοπονούν.

Εσείς δεν είστε εργάτες. Κάτι τέτοιο θα έκανε πολύ δυστυχισμένους τους γονείς σας. Εσείς είστε της παροχής κοπανιστών υπηρεσιών… Μην ξυστείτε λοιπόν στη γκλίτσα του αφεντικού αντιδρώντας στην αυθαιρεσία που εμφανίζεται ως φυσικό παρελκόμενο της δημοσιονομικής τρέλας. Κρατηθείτε γερά από την ουρά του κομήτη «επιφανειακή ευμάρεια» που πέρασε στις αρχές της χιλιετίας. Προσποιηθείτε πως είναι ακόμα αμοιβαία τα αισθήματα κι αμοιβαία τα κεφάλαια. «Γίνεται μια σημαντική προσπάθεια. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Σε μας δε θα συμβεί ποτέ αυτό. Κινδυνολογίες…».

Δείξτε ευπειθή απιστία ως Θωμάδες, μέχρι να έρθει η κρυμμένη πραγματικότητα και να ανιχνεύσει τις τρύπες από τα καρφιά στα χέρια σας. Πληρώστε το φόρο, τον αντίφορο, τον κόντρα φόρο, το μεταφόρο, νοικιάστε τα παπούτσια σας, νοικιάστε τα βήματά σας, επιβαρυνθείτε με τα έξοδα των διαδρομών, σπίτι- δουλειά, δουλειά –σπίτι (στην καλύτερη περίπτωση), σπίτι- πουθενά, πουθενά –σπίτι (στη χειρότερη).

Ο Λουκάς, ο Αντώνης και ο Γιώργος, οι τρεις υπογεγραμμένοι, συνταγογραφούν την ασπιρίνη της σωτηρίας και φροντίζουν για το ομαδικό placebo. Δε χρειαζόμαστε την ψήφο. Έχουμε πρόσωπο προς τα έξω. Συνομιλούμε επί ίσοις όροις με την Καγκελαρία. Είμαστε υπολογίσιμοι, εμείς οι Εβραίοι του σήμερα. Το λίπος της κοινωνίας μας θα δώσει σαπούνι ΑΑ…
Πήραμε πάντως την 6η δόση... Hip hip hooray!!

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...