Αλλαγή του πολιτεύματος, η μόνη λύση για έξοδο από την κρίση.
Δυστυχώς ορισμένοι
συμπολίτες μας (μειοψηφία πάντως) έχουν πέσει θύματα της προπαγάνδας του συστήματος
και πιστεύουν πως υπεύθυνοι είναι μόνο οι πολιτικοί ή ακόμα και οι ίδιοι οι πολίτες
και όχι το ισχύον πολίτευμα. Δηλαδή το σάπιο κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα. Αυτό
είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν σκεπτόμαστε έτσι. Άλλοι πάλι λένε ότι
δεν φταίει....
το ισχύον Σύνταγμα, αλλά τα πρόσωπα που το παραβιάζουν και εμείς που
τους εκλέγουμε. Και πάλι λάθος. Οι ίδιοι οι θεσμοί του πολιτεύματος, επιτρέπουν
στα πρόσωπα να λειτουργούν έτσι. Αν αυτό δεν το συνειδητοποιήσουμε, όχι μόνο
δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε τι πρέπει να αλλάξουμε, αλλά ούτε και να
βγούμε από την κρίση.
Ας δούμε τρία απλά παραδείγματα:
4) Το άρθρο 120 του Συντάγματος αφήνει την τήρηση του ίδιου του πολιτεύματος στον ελληνικό λαό. Όμως κανείς πολίτης δεν ενδιαφέρεται να ενεργοποιηθεί. Απλά γιατί η όποια ενεργοποίηση δεν έχει νόημα, αφού στην ουσία θα προστατέψει το ίδιο το σάπιο πολίτευμα.
Αν όμως προέβλεπε το απλό, να μπορεί δηλαδή ο λαός να κινεί μόνος του διαδικασία ενός δημοψηφίσματος, τότε μάλιστα, θα είχε νόημα η ενεργοποίησή μας και η ανάμιξή μας. Όμως αυτό το πολίτευμα δεν αφορά εμάς. Αφορά μόνο μια συγκεκριμένη κλειστή πολιτική ελίτ η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της όπισθεν κρυπτόμενης κρατικοδίαιτης οικονομικής ελίτ της χώρας. Γι αυτό και δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος να βγει στους δρόμους. Γιατί να βγει; Για να καπελωθεί από τα κόμματα που στοχεύουν στην κατάληψη καλύτερης θέσης των ίδιων στη νομή της κοινωνίας;
Ας δούμε τρία απλά παραδείγματα:
1) Η
ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε την Εθνική Κυριαρχία με το μνημόνιο. Ποιος το
επιτρέπει αυτό; Το ίδιο το Σύνταγμα. Μπορεί τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 να
επιβάλλουν την ψήφιση του μνημονίου από 180 βουλευτές, αλλά δεν ορίζει και τις συνέπειες
αυτής της παράβασης. Επομένως ο πολιτικός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Η απόδειξη
είναι ότι ήρθε το ΣτΕ και αποφάσισε ότι το μνημόνιο δεν παραβιάζει το Σύνταγμα,
δικαιώνοντας τους πολιτικούς. Επομένως ποιος φταίει; Φταίνε όλοι οι βουλευτές
και όλοι οι δικαστές ή το ίδιο το Σύνταγμα που δεν ορίζει τις συνέπειες;;; Που
είναι η πρόβλεψη για Συνταγματικό Δικαστήριο από κληρωτούς δικαστές και πολίτες;
Που είναι η δυνατότητα του λαού να επέμβει με δημοψήφισμα κατόπιν λαϊκής
πρωτοβουλίας, όπως κάνουν όλα τα πολιτισμένα κράτη; Ποιος λοιπόν φταίει;
2) Ας μην
πάμε μακριά στο χρόνο, αλλά ας δούμε τα πράγματα από το 1974 μέχρι σήμερα. Τι έχουμε
εδώ; Από το ένα μέρος έχουμε σταθερά το ίδιο πολίτευμα και από την άλλη μια
αλλαγή χιλιάδων πολιτικών. Πολιτικοί που υπήρχαν το 1974, σήμερα είτε είναι υπέργηροι
συνταξιούχοι, είτε έχουν αποβιώσει. Σήμερα υπάρχουν νέοι πολιτικοί που τότε
ήταν μικρά παιδιά ή δεν είχαν καν γεννηθεί. Κι όμως η σαπίλα και η διαφθορά είναι
εδώ παρούσα. Ποιος εκπαίδευσε τους νεότερους πολιτικούς; Το ίδιο το πολίτευμα.
Και η κατάσταση όλο και θα χειροτερεύει.
3) Το ισχύον Σύνταγμα, σχεδόν σε κάθε άρθρο του, αφού κάνει μια γενική πρόβλεψη - ευχή, στο τέλος αναφέρει πάντα τη φράση «ως νόμος ορίζει». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει απλά ότι το ίδιο το πολίτευμα δίνει πλήρη εξουσιοδότηση στους πολιτικούς να το ερμηνεύουν και να το εφαρμόζουν όπως εκείνοι θέλουν!!!! Επομένως ποιος φταίει; Οι πολιτικοί ή το πολίτευμα;;
3) Το ισχύον Σύνταγμα, σχεδόν σε κάθε άρθρο του, αφού κάνει μια γενική πρόβλεψη - ευχή, στο τέλος αναφέρει πάντα τη φράση «ως νόμος ορίζει». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει απλά ότι το ίδιο το πολίτευμα δίνει πλήρη εξουσιοδότηση στους πολιτικούς να το ερμηνεύουν και να το εφαρμόζουν όπως εκείνοι θέλουν!!!! Επομένως ποιος φταίει; Οι πολιτικοί ή το πολίτευμα;;
4) Το άρθρο 120 του Συντάγματος αφήνει την τήρηση του ίδιου του πολιτεύματος στον ελληνικό λαό. Όμως κανείς πολίτης δεν ενδιαφέρεται να ενεργοποιηθεί. Απλά γιατί η όποια ενεργοποίηση δεν έχει νόημα, αφού στην ουσία θα προστατέψει το ίδιο το σάπιο πολίτευμα.
Αν όμως προέβλεπε το απλό, να μπορεί δηλαδή ο λαός να κινεί μόνος του διαδικασία ενός δημοψηφίσματος, τότε μάλιστα, θα είχε νόημα η ενεργοποίησή μας και η ανάμιξή μας. Όμως αυτό το πολίτευμα δεν αφορά εμάς. Αφορά μόνο μια συγκεκριμένη κλειστή πολιτική ελίτ η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της όπισθεν κρυπτόμενης κρατικοδίαιτης οικονομικής ελίτ της χώρας. Γι αυτό και δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος να βγει στους δρόμους. Γιατί να βγει; Για να καπελωθεί από τα κόμματα που στοχεύουν στην κατάληψη καλύτερης θέσης των ίδιων στη νομή της κοινωνίας;
Επομένως «κάτι
σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» και πρέπει να αλλάξει. Εκτός και αν
υπάρχει κάποιος αφελής που να πιστεύει ότι μπορούμε να σταθούμε όρθιοι και να
βγούμε από την κρίση, όταν έχουμε πάνω στο κεφάλι μας ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικοοικονομικού μαυραγοριτισμού, που αντλεί την νομιμοποίησή του από το ίδιο το πολίτευμα της χώρας
και χρησιμοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για να μας τα πάρει όλα.
hassapis-peter
hassapis-peter