Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την αναδρομική έκθεση του φωτογράφου Χέλμουτ Νιούτον, που επαναπροσδιόρισε τη φωτογραφία μόδας. Η έκθεση ανοίγει για το κοινό από την Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012 και θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Μαρτίου 2013.

Η έκθεση περιλαμβάνει με 196 αντιπροσωπευτικά έργα που προέρχονται από το Helmut Newton Foundation, με έδρα το Βερολίνο. Ιδρύθηκε από τον ίδιο, ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του, έπειτα από μοιραίο δυστύχημα στο Χόλιγουντ, το 2004.

Οι δίμετρες γυμνές γυναικείες φιγούρες, σαν γλυπτά, που φωτογράφιζε ο Νιούτον για τα περιοδικά μόδας και τη διαφήμιση, έχουν το προβάδισμα στην έκθεση, η οποία συγκεντρώνει όλες τις σειρές φωτογραφιών, όπως ο ίδιος τις ομαδοποιούσε: η μόδα, το γυμνό, το πορτραίτο, το σεξ, το χιούμορ...

Το έργο του θεωρείται κατ’ εξοχήν κλασικό και αποδεικνύει ότι ο Νιούτον δεν ήταν μόνον ένας φωτογράφος μόδας, αλλά ένας καλλιτέχνης που, καταρρίπτοντας όλους τους περιορισμούς της φωτογραφίας, πειραματίστηκε με θέματα και είδη και διεύρυνε τα όρια της σύγχρονης οπτικής κουλτούρας με το μοναδικό όραμά του.

Στην εποχή του, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, ’70 και ’80, προκάλεσε και σόκαρε με το φωτογραφικό έργο του, μέσω του οποίου κατόρθωσε να αποδώσει με χαρακτηριστικό τρόπο την ομορφιά, τον αισθησιασμό, το χιούμορ, τη βία και τη διαστροφή που ένιωθε ο ίδιος να διέπουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων που συναντά κάποιος στον κόσμο της μόδας, της πολυτέλειας, του χρήματος και της εξουσίας.

Η διάθεσή του να προκαλέσει έγινε το όχημα προκειμένου να ασκήσει δριμεία κριτική σε αυτό που ταυτόχρονα υπηρετεί, δηλαδή στη διαφήμιση, την εμπορευματοποίηση, την εκμετάλλευση του γυναικείου γυμνού, τον άκρατο καταναλωτισμό και τον εκμαυλισμό του καταναλωτικού κοινού.

Η έκθεση περιλαμβάνει και τα περίφημα πορτρέτα επωνύμων, άλλοτε κατά
παραγγελία, άλλοτε από προσωπικό ενδιαφέρον του ίδιου. Έχει απαθανατίσει τον Σαλβαντόρ Νταλί, στην τελευταία του φωτογραφία πριν από τον θάνατό του, την Κατρίν Ντενέβ, τη Σαρλότ Ράμπλινγκ, τη Σίντι Κρόφορντ, την Κλώντια Σίφερ αλλά και πολιτικούς, όπως τη Μάργκαρετ Θάτσερ, τον Ζαν Λεπέν.

"Δεν έχω οργιώδη φαντασία, τα πάντα που φωτογραφίζω είναι αληθινά. Κάθε σκηνή που στήνω ανήκει στη σκληρή πραγματικότητα των πλουσίων» αφηγείται διασκεδαστικά ο Χέλμουτ Νιούτον στον φακό της ερασιτεχνικής κάμερας της γυναίκας του, Τζουν Μπρουνέλ. Όσο για την επιλογή του να φωτογραφίζει αποκλειστικά γυναίκες, ισχυρίζεται ότι «πάντα του άρεσαν οι δυνατές γυναίκες, σωματικά και πνευματικά, γιατί νιώθει ασφαλής. Οι ντροπαλές γυναίκες με ανατριχιάζουν. Η μητέρα μου -λέει ο Νιούτον- ήταν πολύ δυνατή όταν έπρεπε να σώσει την οικογένειά της από τους Ναζί"