Ὅσο ὅσο πρὸ κειμένου νὰ ἀπαλλαγοῦμε διὰ παντὸς ἀπὸ κάθε μορφῆς τομάρι ποὺ μᾶς καταδυναστεύει τὴν ζωή.
Θὰ πληρώσω ὅσο ὅσο πρὸ κειμένου νὰ τελειώσω διὰ παντὸς μὲ τὰ «τζάκια» τους, τὰ μαγαζάκια τους καὶ τὴν ἀλαζονεία τους.
Θὰ πληρώσω ὅσο ὅσο πρὸ κειμένου νὰ καθαρίσω τὸν τόπο-σπίτι μου καὶ νὰ τὸν κάνω λαμπ(ιρ)ίκο!!!!

Ἦλθαν, λένε κάποιοι, καὶ μᾶς ξεπούλησαν! Μᾶς ἐτύλιξαν σὲ μίαν κόλλα χαρτὶ καὶ μᾶς παρέδοσαν στοὺς δυνᾶστες μας. Τώρα τελευταῖα μάλλιστα αὐτοὶ οἱ κάποιοι θυμήθηκαν κι ἔννοιες ὅπως «Πατρίδα», «Ἑλλάς», «σημαία»… Ναί, εἶναι οἱ ἴδιοι κάποιοι ποὺ τὶς ξέσκιζαν ἔως πρὸ τινός, ἀλλὰ, τί νά κάνουμε; Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο (ἀκόμη) ὅ,τι δηλώσῃς εἶσαι! Ἀκόμη κι ἐὰν εἶσαι πτῶμα, ἐὰν δηλώσῃς ζωντανός, θὰ βρεθοῦν πάρα πολλοὶ γιὰ νὰ τὸ πιστέψουν!!!

Ἦλθαν κάποιοι ἄλλοι καὶ μᾶς τὸ ἔπαιξαν πατριῶτες. Φώναξαν γιὰ τὰ σύνορα ποὺ καταπατῶνται, γιὰ τὶς ἀλλαγὲς τῶν κοινωνικῶν δομῶν, γιὰ τὴν κατάργησι τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας. Ἀλλὰ ὅταν ἡ ἐθνικὴ κυριαρχία κατεπατεῖτο μέσα στὸ κΥνοβούλιον, ἀντὶ νὰ παραιτηθοῦν ἅπαντες ἐκ τῶν βο(υ)λευτικῶν θώκων τους, νὰ ῥίξουν τὴν κυβέρνησι καὶ νὰ πᾶμε σὲ ἐκλογές, ἔπιασαν νὰ μᾶς ζαλίζουν τὰ αὐτιά, πασχίζοντας πολὺ συνειδητῶς νὰ μᾶς κάνουν πλύσεις ἐγκεφάλου, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ξεπουλήσουν ταχύτερα.Οὐρές τοῦ συστήματος ἢ ἠλίθιοι; Πολλὰ τὰ λεφτὰ …Ἄρη! Ποιός νά βρεθῇ γιά νά πῇ ὄχι;

Ἦλθαν κάποιοι τρίτοι πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν. Μὴν καὶ ξεφύγουμε. Τὶ πλατεῖες γέμισαν (λέμε τώρα, διότι οἱ πλατεῖες γέμισαν ἀπὸ Ἕλληνες κι ὄχι ἀπὸ νεοφώτιστους «σωτῆρες»! Αὐτοὶ προσπάθησαν νὰ καπελώσουν τοὺς Ἕλληνες!), τὶ θέατρα, τὶ δρόμους ἔκλεισαν… Νέοι «σωτῆρες» αὐτοί, μὲ μεταπτυχιακά! Μὲ στόματα ποὺ ξερνοῦσαν καταγγελίες, ποὺ τἂχα μου ὑπηρετοῦσαν τὸ δίκαιον καὶ ποὺ τελικῶς πάσχιζαν νὰ μὴν τοὺς ξεφύγουμε. (Μάλλιστα ἀκούσαμε τόσα πολλά, ποὺ τελικῶς ἀρχίσαμε νὰ ἀναρωτιόμαστε γιὰ τὸ ἐὰν μποροῦν νὰ ἀποδομηθοῦν μόνοι τους ἢ νὰ ἀναλωθοῦμε στὴν κλωτσοπατινάδα!!!) Αὐτοὶ οἱ τελευταῖοι εἶχαν καὶ περγαμηνές! Κι ὅταν δὲν «τσιμπήσαμε», νὰ οἱ Μπουταμίνηδες νὰ ἀδειάζουν πλατεῖες, νὰ τὰ ΜΑΤ νὰ προσλαμβάνουν κουκουλοφόρους, νὰ κάτι ἀμεσοδημοκρατίες τοῦ κώλου… Πήξαμε κι ἀπὸ αὐτοὺς στὴν «ἐλευθερία». Πήξαμε καὶ στὴν «ὀνειροδόμησι»! Πήξαμε καὶ στὸ «ἦθος»! Ἀπὸ παιδεία, ἀντίληψι καὶ δομημένη σκέψιν καλλίτερα ἂς μὴν τὸ συζητᾶμε! Ἐκεῖ κι ἐὰν πήξαμε!

Ξέρετε κάτι πατριῶτε;
Ὅλα ἐτοῦτα τὰ γομάρια εἶναι ἐδῶ γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο: γιὰ νὰ μὲ πείσουν πὼς ἀδυνατῶ νὰ διαχειρισθῶ μόνη μου τὴν ἐλευθερία μου, τὴν σκέψι μου καὶ τὰ τοῦ οἴκου μου.
Εἶναι ἐδῶ πρὸ κειμένου νὰ μὲ κρατήσουν γιὰ πάντα σὲ καταστολή.
Εἶναι ἐδῶ μόνον γιὰ νὰ ἁρπάξουν ὅσα οἱ προηγούμενοι δὲν πρόλαβαν, γιὰ νὰ ἐκχωρήσουν κάθε μου δικαίωμα καὶ γιὰ νὰ ἐνεχειριάσουν κάθε μου περιουσιακὸ στοιχεῖο.
Καὶ τὸ ξέρουμε! Τὸ ἀντιλαμβανόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς αἰσθήσεις, ἀκόμη κι ὅταν κλείνουμε τὰ μάτια καὶ βουλώνουμε τὰ αὐτιά μας.
Τὸ ξέρουμε!

Εἶμαι ἀποφασισμένη ὅμως νὰ τελειώνουμε μὲ αὐτοὺς διὰ παντός! Νὰ τοὺς στείλουμε ἐκεῖ ποὺ τοὺς πρέπει: στὰ μαῦρα Τάρταρα! Καὶ θὰ τὸ κάνουμε!
Πρὸς τοῦτο πληρώνω ὅσο ὅσο!
Πληρώνω ἀκόμη καὶ μὲ τὴν φτώχεια μου, πρὸ κειμένου νὰ τελειώσουμε διὰ παντὸς μὲ τὴν σαπίλα.
Πληρώνω ἀκόμη καὶ μὲ τὴν πείνα τῶν παιδιῶν μου, γιὰ μερικὰ χρόνια, πρὸ κειμένου νὰ τοὺς ἀφανίσω!
Πληρώνω ἀκόμη καὶ μὲ τὴν συνέχεια τῆς φυλακῆς μου, γιὰ ὅσο ἀκόμη χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ξανασηκώσουν κεφάλι!

Ἦλθαν γιά νά ἁρπάξουν τόν ἐθνικό μας πλοῦτο; Ἂς κοπιάσουν!
Δέν βλέπετε τί γίνεται στήν Χαλκιδική; Δέν βλέπετε πώς ἀκόμη κι ὁ τόπος δέν τούς θέλει; Δέν βλέπετε πού καταστρέφουν, καταστρέφουν, καταστρέφουν ἀλλά χρυσό δέν βγάζουν; Μήπως ὅλες οἱ δυνάμεις τοῦ Σύμπαντος ἔχουν ἀποφασίσει νά ἐλευθερώσουν τόν Ἕλληνα καί κανένας δέν μπορεῖ νά τό ἀλλάξῃ;

Θέλουν τὸ Αἰγαῖον καὶ τοὺς ὑδρογονάνθρακες. Ἂς κοπιάσουν! Ἐκεῖ εἶναι κι ἂς πᾶνε νά τοὺς βγάλουν. Γιά πόσον καιρό θά καρποῦνται κάτι πού δέν τούς ἀνήκει; Γιά ἕναν χρόνο; Γιά δύο; Γιά δέκα; Καί μετά; Τί ποσοστό ἐκ τοῦ συνόλου θά προλάβουν νά ἁρπάξουν; 1%; 2%; 10%;
Ἐτοῦτος ὁ τόπος γεννᾶ πλοῦτο, ἐλευθερία καὶ Φῶς! Κι αὐτὰ ἀδυνατοῦν νὰ τὰ σταματήσουν ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ γευθοῦν. Γιά πόσον καιρό λοιπον θά μποροῦν νά ἁρπάζουν; Καί πόσα θά ἁρπάξουν; Δέν ξέρουν αὐτοί πώς μόνον κάτι ψίχουλα θά προλάβουν νά γευθοῦν; Δέν ξέρουν πώς ἔχουν πατήσει σέ ξένα χωράφια; Δέν ξέρουν πώς τούς ἀνεχόμαστε ἀκόμη διότι χρειαζόμαστε χρόνο πρό κειμένου νά δυναμώσουμε καί νά τούς ξαποστείλουμε στόν τόπο τους; Δῆλα δή στόν γέρο διάολό τους;

Θέλουν καὶ τὰ ἀρχαῖα μας. Θέλουν τὴν ἱστορία μας. Θέλουν τὴν μνήμη μας. Ἂς κοπιάσουν λοιπόν! Ὅλο ἁρπάζουν, ὅλο ἀφανίζουν, ὅλο κάτι καταστρέφουν… Κι ὅμως!!! Ὁ τόπος γεννᾶ! Καθημερινῶς κάτι συμβαίνει καὶ γεννᾶ!!! Πόσα λοιπόν θά καταφέρουν νά πάρουν; Πάλι ψίχουλα;
Καὶ μὴν βιαστῇ κάποιος νὰ ἰσχυριστῇ πὼς ἔχουν ἁρπάξει τόσα καὶ τόσα, διότι ἐὰν θέλουμε Ἑλλάδα, τότε θὰ πρέπῃ νὰ κυττάξουμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώσουμε πὼς τίποτα δὲν ἔχουν ἁρπάξει! Ὅλα ἐδῶ εἶναι!
Ἔχουν ἁρπάξει μόνον ὅσα ἀντιλαμβάνονται! Τὰ πολλά, αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἀξία, ὄχι μόνον δὲ μποροῦν νὰ τὰ ἁρπάξουν ἀλλὰ οὔτε κἂν νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν ὕπαρξίν τους!

Δὲν ἀνησυχῶ ἀδέλφια μου! Δὲν φοβᾶμαι τίποτα! Δὲν τοὺς ἀναγνωρίζω καὶ δὲν μποροῦν νὰ μοῦ ἁρπάξουν τίποτα! Ὅλα εἶναι ἐδῶ!
Ἂς ἔλθουν νὰ πάρουν τὰ βουνά. Τὶς θάλασσες! Τὸν ἀέρα! Πῶς θά τά κουβαλήσουν; Πῶς θά τά μεταφέρουν;
Ἀλλὰ κι ἐὰν καταφέρουν νὰ τὸ κάνουν. Ἒ καί; Ἐμεῖς τί κάνουμε;
Μέ ποιό δικαίωμα ἀξιώνουμε νά λεγόμαστε Ἕλληνες ἐάν δέν ἔχουμε τό κουράγιο, τό σθένος καί τήν ὑποδομή γιά νά τά ξαναφτιάξουμε ὅλα ἀπό τήν ἀρχή;

Ἐγὼ πάντως πληρώνω ὅσο ὅσο! Τοὺς χαρίζω δύο-τριῶν ἐτῶν, ἀκόμη καὶ δέκα ἐτῶν, ἐκμετάλλευσι τῶν δικῶν μας πόρων. Τοὺς τὰ χαρίζω! Δικά τους! Θὰ εἶναι καὶ τὰ τελευταῖα τους! Ἂς τὰ πάρουν κι ἂς πᾶνε ἐπὶ τέλους στὸν ἀγύριστον! Ἐγὼ δὲν θὰ πάθω τίποτα! Αὐτοὶ θὰ τρέχουν καὶ δὲν θὰ φθάνουν!

Φιλονόη.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...